Τζάμπα μάγκες
Η κυρία Παπαρήγα χαρακτήρισε τον ΣΥΡΙΖΑ “κόμμα παντός καιρού, που πηγαίνει δεξιά όταν το κίνημα πέφτει και υιοθετεί αριστερή φρασεολογία όταν το κίνημα ανεβαίνει”. Κι εμείς οι αφελείς νομίζαμε ακριβώς το ανάποδο! Τουτέστιν, πως χαρακτηριστικό των ψευδοεπαναστατών οπορτουνιστών είναι η αριστερή φρασεολογία όταν το κίνημα πέφτει και η δεξιά πολιτική όταν ανεβαίνει. Ό,τι ακριβώς κάνει η ηγεσία του ΚΚΕ, δηλαδή: για παράδειγμα, χαιρετίζει ανεπιφύλακτα τους εξεγερμένους των γαλλικών προαστίων (αφού είναι αρκετά μακριά κι εδώ δεν κουνάει φύλλο), αλλά στον ελληνικό Δεκέμβρη συντάσσεται αναφανδόν με το “μπλοκ του νόμου και της τάξης”. Πανούργα ποντικάκια, τζάμπα μάγκες…
Ο Ιωσήφ ψηφίζει
Αφού διάβασε όλα τα φυλλάδια, ο Ιωσήφ κατέληξε ότι αυτό που λέει τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη είναι το σωστό, και το συνιστά σε όλους:
“Όχι στη ρεφορμιστική εκδοχή του “σταλινισμού με ανθρώπινο πρόσωπο”, στο συνονθύλευμα του ΣΥΡΙΖΑ, που στη βάση της πολυσυλλεκτικής τακτικής συστεγάζει “αριστερούς” υπουργούς της δεξιάς κυβέρνησης Τζανετάκη, σταλινικούς και νεοσταλινικούς, ως το απομεινάρια του αστικού ΔΗΚΚΙ. Αυτή η αριστερά ετοιμάζεται να εξαργυρώσει τις αριστερές ψήφους με δεξιούς υπουργικούς θώκους. Όχι στα σταλινοειδή “μ-λ” και στις άμορφες αριστερές “ΑΝΤΑΡΣΥΕΣ” εφήμερων εκλογικών συγκολλήσεων σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης. Ψηφίστε – υποστηρίξτε το ΕΕΚ-Τροτσκιστές”.
Αχ Θεσσαλονίκη μ’
Στο Πριν, που υποστηρίζει πως κάτι εντελώς ξεχωριστό γεννιέται στην Ελλάδα (και στον κόσμο) με την ίδρυση της Ανταρσύας, γράφτηκαν κάποια πράγματα που ανησύχησαν σφόδρα όσους παρακολουθούν με αγωνία το τολμηρό εγχείρημα: Στη Θεσσαλονίκη στις πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις το ΕΝΑΝΤΙΑ και η ΟΚΔΕ πήγαν μαζί με το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, και όχι στην ξεχωριστή συγκέντρωση. Έτσι δεν εκφράστηκε ενιαία η Ανταρσύα όπως στην Αθήνα. Πάντα προβλήματα αυτή η Θεσσαλονίκη…
Δήλωση Ιωσήφ
“Ό,τι ξεκινάει κάπου φτάνει, τελειώνει, τερματίζει. Όλα τα ξεκινήματα έχουν τελείωμα. Η διάρκεια κάθε προτσές εξαρτάται από τις συνθήκες.”
(από το “Για τον εισοδισμό και τις παραλλαγές του”, έκδοση 2009)