Η συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ τυχαίνει σε μια συγκυρία, όπου ο δικομματισμός βρίσκεται σε πρωτοφανή υποχώρηση λόγω των γνωστών προβλημάτων και της πλήρους αδυναμίας του συστήματος να δώσει ικανοποιητική λύση και από την άλλη την εκρηκτική άνοδο των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις, που αν μη τη άλλο, εκφράζουν την ελπίδα και την προσμονή για μια άλλη προοπτική, που έστω και θολά, θα βγάλει τον τόπο από το τέλμα.
Για πρώτη φορά διαμορφώνεται μια σχετική ευφορία ότι η Αριστερά μπορεί να αποτελεί διέξοδο και να δίδεται πίστωση εμπιστοσύνης στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτή την έννοια η πρόκληση και η ευθύνη για το ΣΥΡΙΖΑ είναι τεράστια, με την έννοια ότι καλείται να ανταποκριθεί σ’ αυτές τις προσδοκίες, οι οποίες όμως μπορεί να έχουν και ημερομηνία λήξης. Μπορεί λοιπόν να πει κανείς ότι η Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα σταυροδρόμι, στο οποίο θα καθοριστεί η επιτυχία ή αποτυχία του εγχειρήματος. Και το ερώτημα είναι: Πως θα μπορέσει όλη αυτή η ελπίδα, η προσδοκία, ή δυναμική που αναπτύσσεται από τα κάτω να πάρει συγκεκριμένη μορφή και να οδηγήσει σε μια ελπιδοφόρα εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Γιατί σε τελευταία ανάλυση περί αυτού πρόκειται. Πως μπορεί η συνδιάσκεψη να απαντήσει στο ερώτημα αυτό; Η άποψή μου είναι ότι το αποκλειστικό καθήκον της είναι να καθορίσει τις διαδικασίες αυτής της προοπτικής και τίποτε παραπάνω. Κι αυτό γιατί ούτε συνέδριο είναι να αποφασίσει για πρόγραμμα, ούτε πρέπει να προβεί σε εκλογή οργάνων. Εκείνο που μπορεί να κάνει είναι.
-
Να καταθέσει η κάθε συνιστώσα καθώς και οι ανένταχτοι τις απόψεις τους σε μια σύναξη που θα έχει πανηγυρικό χαρακτήρα, για το όραμα και την προοπτική αυτού του μεγάλου εγχειρήματος που παίρνει τα μοντέρνα χαρακτηριστικά ενός νέου ελπιδοφόρου ΕΑΜ.
-
Να διαμορφώσει τις οργανωτικές προϋποθέσεις πως αυτό το εγχείρημα θα πραγματοποιηθεί, για να φέρει σε πέρας σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, που θα εκφράζει την προοπτική εξουσίας με μια συγκεκριμένη στρατηγική και τακτική.
-
Η συνδιάσκεψη για να δρομολογήσει μια τέτοια εξέλιξη θα πρέπει να ορίσει μια προσωρινή πανελλαδική συντονιστική επιτροπή εν είδη κεντρικής επιτροπής και μια Γραμματεία.
-
Η επιτροπή αυτή καθώς και η γραμματεία να αποτελείται από αντιπροσώπους της κάθε συνιστώσας και από τους ανένταχτους αναλογικά (να βρεθεί μια χρυσή τομή), έως ότου γίνουν εκλογές για την ανάδειξη των οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ σ’ όλη την ιεραρχία του ΣΥΡΙΖΑ.
-
Το καθήκον της επιτροπής θα είναι να δρομολογήσει τις διαδικασίες του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και της οργανωτικής του συγκρότησης.
Προς το σκοπό αυτό θα πρέπει διαδικαστικά να σχηματίσει αμέσως μετά τον σχηματισμό της σε όργανο, επιτροπές από ειδικούς για κάθε πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό, εθνικό και πολιτιστικό θέμα, το οποίο θα σταλεί σ’ όλες τις συνιστώσες και τους ανένταχτους προς μελέτη και συνδιαμόρφωση. Να οριστεί ένα προγραμματικό συνέδριο μετά τη διαδικασία πλατιάς και ανοιχτής συζήτησης (ώστε να είναι κατοχυρωμένη η συμμετοχή όλων), για να ψηφιστεί το πρόγραμμα δράσης με τους άξονες που θα καθορίσει το από κοινού ψηφισμένο πρόγραμμα. Σε περίπτωση διαφωνίας σε ορισμένα θέματα να έχει το δικαίωμα κάθε συνιστώσα να εκφράζει την δική της άποψη. Αυτό σημαίνει εξάλλου ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική αυτονομία των συνιστωσών. Ως την στιγμή εκείνη να δρα ο ΣΥΡΙΖΑ με τον παρόν πρόγραμμα και μέσα στο πνεύμα που θα αναπτύξει στην προβληματική που θα θέσει η συνδιάσκεψη. Από κει και πέρα να προβλέπεται η απόλυτα κατοχυρωμένη δημοκρατική οργάνωση από τη βάση προς την κορυφή και από την περιφέρεια προς το κέντρο, ώστε η οργανωτική δομή να εκφράζει τη θέληση του συνόλου του ΣΥΡΙΖΑ και της κοινωνίας.
Δαμιανός Βασιλειάδης,
εκπαιδευτικός, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΔΗΚΚΙ