Και ξαφνικά η κυβέρνηση, με επικεφαλής το πρωτοπαλίκαρο της Βύρωνα Πολύδωρα, αποφάσισε να διασφαλίσει την τάξη και την ασφάλεια στην πόλη των Αθηνών. Έτσι, αποφάσισε να δράσει πολυμέτωπα και γρήγορα μόλις σταμάτησε η αναταραχή της νεολαίας. Μέτωπο πρώτο: το «άβατο των Εξαρχείων» ή «ψευδοκράτος της πλατείας». Δεν είναι δυνατόν μέσα στη σιδερόφραχτη μητρόπολη που θέλει να φτιάξει η κυβέρνηση Καραμανλή να υπάρχει έστω μια γειτονιά όπου μπορεί η νεολαία να εκφραστεί με μια σχετική ελευθερία. Όπου θα υπάρχουν κοινωνικοί χώροι, εναλλακτικά στέκια, διαφορετικοί χώροι έκφρασης. Έτσι, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της ημιτρομοκρατίας των κουκουλοφόρων, εξαπολύεται η επιχείρηση «Τρίαινα» από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Τρεις ζώνες ελέγχου, περιπολίες πεζές αλλά και ζητάδες, εφόρμηση στη γειτονιά των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας. Και από κοντά και τα ΜΜΕ να δίνουν τον τόνο και να παρέχουν την ανάλογη κάλυψη.
Μέτωπο δεύτερο: ο τελικός του βασιλιά των σπορ. Το Champions League. Ευκαιρία πρώτης τάξεως για να επιβάλουμε μεγάλες δόσεις τάξης και ασφάλειας, αφού όλο και κάτι θα μείνει και μετά τον τελικό. Το μόνο σίγουρο που θα μείνει είναι τα «χρωμοσφαιρίδια» που θα χρησιμοποιεί από εδώ και μπρος η αστυνομία για να «στιγματίζει τους ταραξίες». Σε ελεύθερη μετάφραση, η αστυνομία θα έχει τη δυνατότητα να πυροβολεί με χρωμόσφαιρα όποιον θεωρεί ύποπτο ή παρανομούντα σε μια μαζική εκδήλωση (βλέπε διαδηλώσεις), για να μπορεί να τον συλλάβει αργότερα. Με λίγα λόγια, αν σε πετύχει το χρώμα, μάλλον την έβαψες αφού είσαι κατευθείαν για μέσα. Πλήρης καταπάτηση και των πιο στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και νομικών εγγυήσεων, αφού από το αν σε έχει πετύχει και μόνο η χρωμόσφαιρα κρίνεται η ενοχή σου.
Ο… αγγαρειομάχος Βύρωνας, με τη φόρα που έχει πάρει αλλά και με την ώθηση που του δίνει συνολικά η κυβέρνηση, δύσκολα σταματάει από μόνος του. Μόνο όλοι και όλες εμείς, με την πάλη μας για τα δημοκρατικά δικαιώματα, μπορούμε να τους σταματήσουμε.
Τελευταίο επεισόδιο στο σίριαλ κρατικής καταστολής η απόπειρα δολοφονίας από αστυνομική-παρακρατική ομάδα του στελέχους του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, Κώστα Μουζουράκη. Αυτοκίνητο που τον παρακολουθούσε επί πολλή ώρα, χτύπησε από πίσω τη μοτοσικλέτα του, την έσυρε επί 10 τουλάχιστον μέτρα (ενώ ευτυχώς ο επιβάτης της, μετά την εκτίναξή του στο οδόστρωμα, παρέμεινε σε απόσταση υπό την απειλή των επιβαινόντων στο αυτοκίνητο), την πάτησε και τη διέλυσε. Τρεις από τους τέσσερις επιβάτες του αυτοκινήτου, όλοι άντρες, ρωμαλέοι, με τζόκεϊ, κατέβηκαν και συνέχισαν να κλωτσάνε τη μηχανή, ώσπου πήγαν πάλι στο αυτοκίνητο και αποχώρησαν. Ειδοποιήθηκε η Άμεση Δράση που αμέσως αποφάνθηκε ότι δεν υπάρχει τέτοια πινακίδα, διέψευδαν τους περίοικους ως προς την περιγραφή του αυτοκινήτου και την επιθετικότητα των επιβατών του, φτάνοντας μάλιστα να τους απειλήσουν εμμέσως ώστε να μην αναμιγνύονται στο περιστατικό. Αφού ρώτησαν τον Κ.Μ. εάν είναι αναρχικός, στη συνέχεια του είπαν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα και τον παρέπεμψαν στην… ασφαλιστική εταιρεία. Είναι χαρακτηριστικός, στις διαμαρτυρίες του Κ.Μ. και των περιοίκων γιατί δεν ειδοποιούν την Άμεση Δράση ώστε να εντοπίσει το αυτοκίνητο, ο διάλογος που διεμείφθη μεταξύ αστυνομικών: «είναι δικοί μας;» «άσ’ το». Μία πρέπει να είναι η απάντηση μας: Η κρατική καταστολή δεν θα περάσει.