Οι ΔΑΠίτες κατέλαβαν το υπουργείο Παιδείας. Να τους υποδεχτούμε
Ο νέος υπουργός Παιδείας Ευριπίδης Στυλιανίδης είχε κυκλοφορήσει το 1997 το βιβλίο «Σπάστε τη Σιωπή» σε πρόλογο του τότε δημοσιογράφου Θ. Ρουσσόπουλου, αποτελούμενο από συρραφή άρθρων και ομιλιών του ως στέλεχος των ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και ΟΝΝΕΔ. Το βιβλίο επανακυκλοφόρησε φέτος την ημέρα της ψήφισης του νέου νόμου-πλαισίου σε εκδήλωση με παρουσιαστές τον (νυν υπουργό) Θ. Ρουσσόπουλο και τον δημοσιογράφο Ν. Χατζηνικολάου. Ο νέος υπουργός αισθάνεται περήφανος καθώς οι –δημοσιευμένες ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’80– απόψεις του υπέρ των ιδιωτικών Πανεπιστημίων έχουν πλέον γίνει «ζήτημα αιχμής» για την κυβέρνηση.Ολόκληρο το βιβλίο μπορείτε να το διαβάσετε στο διαδίκτυο: http://alex.eled.duth.gr/stylian/texts/contents.htm
Στον πρόλογό του, ο Θ. Ρουσσόπουλος παρατηρεί ότι ο συγγραφέας «ετοιμάζει το φυτίλι για την αρχή του τέλους μίας “δικτατορίας μετρίων”».
Ο ίδιος ο Ευρ. Σττυλιανίδης στον πρόλογό του αναφέρει: «Η έκδοση αυτού του βιβλίου είναι συλλογική απόφαση και υλοποίηση κοινής επιθυμίας όλων των φίλων και συνεργατών μου στην ΟΝΝΕΔ και τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. (…) Σημαντικός σταθμός στη μέχρι τώρα τροχιά της γενιάς μας αποτελεί η πρόσφατη εκλογή στο αξίωμα του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του πρώτου δηλαδή ΟΝΝΕΔίτη αρχηγού της φιλελεύθερης παράταξης.» Το πρώτο απόσπασμα, υπό τον τίτλο «Προτάσεις θεσμικού εκσυγχρονισμού», αποτελεί «τοποθέτηση που εκφωνήθηκε στις 5 Μαρτίου 1994 στη Θεσσαλονίκη στην προσυνεδριακή συνδιάσκεψη που οργάνωσε η ΟΝΝΕΔ στα πλαίσια του 3ου συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας»:
«Εμείς η νεολαία, οφείλουμε να αποδειχθούμε ο σπόρος που μέσα στον καρπό που σαπίζει, αποτελεί την ελπίδα μιας νέας ζωής. Η προηγούμενη γενιά έκανε την προσπάθεια της τα τελευταία τριάμισι χρόνια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν μπόρεσε όμως να αντέξει στο ρεύμα που δημιούργησε η δημαγωγία, ο λαϊκισμός και τα ταπεινά συμφέροντα. (…) κάτι που σχετίζεται με τους θεσμούς αρχίζει και τελειώνει στο Σύνταγμα, νομίζω ότι αυτό πρέπει να είναι ο σκοπός μας. Ένα νέο, σύγχρονο Σύνταγμα, προσανατολισμένο στη συνθήκη τον Μάαστριχτ και εμπλουτισμένο από τις εμπειρίες της προηγούμενης περιόδου. (…) Στο μυαλό μας λοιπόν πρέπει να έχουμε την Ευρώπη, στην καρδιά μας την Ελλάδα και στην ψυχή μας την Ορθοδοξία».
Στο κεφάλαιο: «Το Όραμα και ο Ρολος της Ελληνικής Νεολαίας στην Ευρώπη που Ενώνεται» (πολιτική παρεμβολή στη συνδιάσκεψη που οργάνωσε η Νέα Δημοκρατία στο ξενοδοχείο Intercontinental, 5 Απριλίου 1994) γράφει μεταξύ άλλων: «(…) Ο απρόσωπος χαρακτήρας της οικονομικής λογικής που συχνά σκοτώνει την ανθρώπινη ευαισθησία οδηγεί τους νέους σε "λύσεις" αδιέξοδες όπως τα ναρκωτικά, την ένταξη σε εξτρεμιστικές οργανώσεις π.χ. Αναρχικοί – Ναζί. (…) Προτείνω λοιπόν: (…) Ο αριθμός των εισακτέων στα Πανεπιστήμια να ορίζεται ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς. (…) Να χρηματοδοτηθεί η έρευνα όπως στην Γερμανία ή να θεσπισθεί δια Νόμου φορολογική ελάφρυνση σε μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα που κάνουν ήδη έρευνα, όπως στις ΗΠΑ. Να εκσυγχρονισθεί ο τρόπος και το περιεχόμενο παρεχόμενης γνώσης απ’ το εκπαιδευτικό μας σύστημα καθώς και να εκσυγχρονισθεί ο τρόπος και ο λόγος παρέμβασης της Ορθοδόξου Εκκλησίας σχετικά με τα κοινωνικά προβλήματα των νέων, Η παρουσίαση της ιστορίας μας, του πολιτισμού μας, της εθνικής μας ταυτότητας, του ευρωπαϊκού μας προσανατολισμού πρέπει να τονισθούν τόσο απ’ την εκπαιδευτική ύλη, όσο και απ’ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης».
Στο ίδιο βιβλίο και στο κεφάλαιο «Για μια Κοινωνία Ανθρώπινη – Για μια Ελλάδα Ισχυρή», ομιλία «στις 11 Δεκεμβρίου 1994 στο στάδιο Ειρήνηςκαι Φιλίας στην εθνική συνδιάσκεψη της Νέας Δημοκρατίας» ο γράφων ως πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ (3 χρόνια μετά τη δολοφονία Τεμπονέρα από τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας Γιάννη Καλαμπόκα) προχωρά ακάθεκτος:
«Πολλοί επιχειρούν να μας πείσουν ότι το πολίτευμά μας περνά κρίση αξιοπιστίας. Ότι βρισκόμαστε στην εποχή της μεταπολιτικής. Ότι οι ιδεολογίες πέθαναν. Οφείλουμε να δώσουμε μια απάντηση ξεκάθαρη. Δεν περνά κρίση η Δημοκρατία, αλλά όσοι πολιτικοί ή κόμματα δεν άντεξαν να λειτουργήσουν μέσα σ’ αυτήν. Δεν έχει πάψει το ενδιαφέρον των νέων για την πολιτική, αλλά έχει πάψει το ενδιαφέρον τους για τους αναξιόπιστους πολιτικούς, για την ξύλινη πολιτική γλώσσα. Δεν πέθαναν οι ιδεολογίες, απλά συνετρίβη η ολοκληρωτική και η κρατικιστική ιδεολογία, ο κομμουνισμός και ο σοσιαλισμός απ’ την ιδεολογία της ανοιχτής κοινωνίας, απ’ τον φιλελευθερισμό.
Χωρίς να μπαίνουμε λοιπόν σε ψευτοδιλήμματα που δημιουργούν οι ιδεολογικά ηττημένοι, οφείλουμε να δώσουμε το νέο στίγμα της εποχής που έρχεται. Στόχος μας είναι να προχωρήσουμε βασίζοντας την πολιτική μας πάνω σε τρεις άξονες: Στον εκσυγχρονισμό, στο άνοιγμα προς την κοινωνία, στην αξιόπιστη διεθνή παρουσία της Ελλάδος.
– (…) Βελτίωση της διδακτέας σχολικής ύλης με εισαγωγή στοιχείων, που θα αναπτύσσουν την πολυμέρεια, θα ενισχύουν την εθνική συνείδηση των μαθητών, θα δημιουργούν ευρωπαϊκή συνείδηση, θα τονίζουν τις αξίες του πολιτισμού μας, θα γαλουχούν ακέραιους χαρακτήρες. Αυτό βέβαια προϋποθέτει η πολιτεία να στηριχθεί σε εκπαιδευτικούς, που θα είναι ενημερωμένοι για τα σύγχρονα ρεύματα και τους νέους τρόπους διδασκαλίας κυρίως όμως θα διαθέτουν και την πίστη στις αξίες του πολιτισμού μας.
– Συνύπαρξη ιδιωτικού και δημοσίου Πανεπιστημίου με στόχο να επιτευχθεί μέσα απ’ τον ανταγωνισμό η βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης γνώσης και παράλληλα να περιορισθεί το συνάλλαγμα, που χάνει η χώρα στο εξωτερικό απ’ τους Έλληνες σπουδαστές, πολλοί απ’ τους οποίους δεν επιστρέφουν ποτέ στην Ελλάδα. Αιμορραγία πνευματικού δυναμικού για τη χώρα μας.
– (…) Προτείνουμε τη θεσμοθέτηση του Manager στη διοίκηση των δημοσίων ΑΕΙ και τον περιορισμό του Πρύτανη μόνο στην επιστημονική εκπροσώπηση του Ιδρύματος.
– (…) Ο αριθμός εισακτέων κάθε σχολής ΑΕΙ ή ΤΕΙ οφείλει να λαμβάνει υπ’ όψιν του τις ανάγκες της αγοράς για να μη δημιουργούνται με την αποφοίτηση χιλιάδες νέων ανέργων.
– (…) Η σύνδεση του Πανεπιστημίου με την παραγωγή θα συμβάλει στην ολοκλήρωση της εκπαίδευσης των νέων επιστημόνων.
(…) Η σύνδεση με ξένα σχολεία και Πανεπιστήμια. Η ανάπτυξη κοινού εκπαιδευτικού προγράμματος με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η εισαγωγή μαθήματος ευρωπαϊκού πολιτισμού και ιστορίας θα συμβάλει στο να συνειδητοποιήσει κυρίως η νέα γενιά άμεσα, ότι τόσο στον επαγγελματικό της προσανατολισμό, όσο και στη γενικότερη επιστημονική, πολιτική, πνευματική ή οικονομική της δραστηριοποίηση οφείλει να λειτουργεί όχι ελληνοκεντρικά, αλλά ως μέλος μιας μεγάλης αγοράς, μιας ευρύτερης κοινωνίας της Ευρωπαϊκής.
Στην κοινωνία αυτή το ισχυρότερο όπλο παρέμβασης μας είναι ο πολιτισμός ως διαμορφωθέν αποτέλεσμα μιας σύγχρονης παιδείας».
Στο άρθρο «Γιατί λέμε Ναι στα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια» που δημοσιεύθηκε στον Οικονομικό Ταχυδρόμο στις 20 Απριλίου 1989 και «βασίζεται σε εισήγηση των φοιτητών μελών της ΚΕ της ΟΝΝΕΔ (Νεολαίας της Ν. Δημοκρατίας) και μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Φοιτητών της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Ευριπίδη Στυλιανίδη και Μανώλη Κοττάκη στην Επιτροπή Προγράμματος Παιδείας της Νέας Δημοκρατίας» (ο Μανώλης Κοττάκης είναι ο γνωστός νυν δημοσιογράφος Απογευματινής, Ελεύθερου Τύπου και ΝΕΤ) συνεχίζει:
«Εδώ ίσως ήταν σκόπιμο να υπογραμμιστεί η κατ’ αρχήν αντίδραση που συνάντησε η πρόταση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ του ΔΠΘ για τα μη κρατικά πανεπιστήμια στην αντίστοιχη επιτροπή προγράμματος της Ν. Δημοκρατίας, ώσπου να υιοθετηθεί. Επετεύχθη η αποδοχή αυτής της θέσης όταν κατέσθη πολιτικό ζήτημα αιχμής της φιλελεύθερης νεολαίας και έτυχε της αποδοχής της πλειοψηφίας των φοιτητών, όπως κατεγράφη τόσο σε φοιτητικές συνελεύσεις, όσο και στις φοιτητικές εκλογές σ’ όλη την Ελλάδα».
(…) Στην Ελλάδα, εδώ και χρόνια στο όνομα της λαϊκιστικής πολιτικής, που έχει σαν άξονά της τον εξορκισμό της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, δεν είχε ακουστεί λέξη για ιδιωτικά πανεπιστήμια. Η αντίδραση όχι μόνο της Αριστεράς, αλλά και συντηρητικών κύκλων στο άκουσμα της πρότασης για ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, ήταν σπασμωδική. Άναρθρες κραυγές περί "παιδείας δύο ταχυτήτων", περί "εμπορευματοποίησης της γνώσεως" ακούστηκαν. Πέραν αυτών όμως, επιχείρημα ουδέν. Πρόσφατα όμως με την πρόταση για συνύπαρξη Δημοσίων – Ιδιωτικών πανεπιστημίων στις φοιτητικές εκλογές ο προβληματισμός αναθερμάνθηκε. (…) Τους αφορισμούς των ιδιωτικομάχων αντικατέστησε ο διάλογος. Ανεξάρτητα από το γεγονός αν καθένας μας συμφωνεί ή όχι με την προοπτική της ίδρυσης ιδιωτικών ΑΕΙ σίγουρο είναι πως μια εξαντλητική αντιπαράθεση επιχειρημάτων θα δώσει στο καίριο αυτό θέμα τις πραγματικές του διαστάσεις, απαλλαγμένο πλέον από τις επιδράσεις του λαϊκισμού, με τον οποίο το περιβάλλουν οι δυνάμεις της Αριστεράς. (…) Θα πει κανείς: Ωραία όλα τα παραπάνω, μα η παιδεία είναι τόσο απλή υπόθεση ώστε να την αφήνουμε σε χέρια ιδιωτών; Την απάντηση δίδει η κατεξοχήν πολέμιος του θεσμού, η Αριστερά, που παραδέχεται ότι στα ιδιωτικά ΑΕΙ παρέχεται καλύτερης ποιότητας εκπαίδευση. Ο ανταγωνισμός που αναγκαία θα υπάρξει από την παράλληλη λειτουργία ιδιωτικών και δημόσιων ΑΕΙ θα συμβάλει και στην αναβάθμιση της Παιδείας. Αν μάλιστα το κράτος θεσπίσει ειδικά κίνητρα για τα αποδοτικότερα ΑΕΙ, τότε είναι που όλοι θα ριχθούν στη μάχη του δημιουργικού ανταγωνισμού. Επιτέλους, ας μην ντρεπόμαστε να το λέμε, η παγκόσμια ανάπτυξη στηρίχθηκε και στηρίζεται στην έφεση για άμιλλα. Είτε το θέλουν μερικοί είτε όχι ο ανταγωνισμός βρίσκεται στη βάση κάθε προόδου. Ας μη ξεχνούμε ότι ολόκληρη η Ελληνική Ραδιοφωνία αναγκάστηκε να ανασυνταχθεί και να καλυτερεύσει το πρόγραμμα της για να αντιμετωπίσει τη ζωογόνα πρόκληση δημοτικών και ιδιωτικών ραδιοσταθμών».
Και, τέλος, σε ένα ακόμα άρθρο που πρωτοδημοσιεύθηκε στον Οικονομικό Ταχυδρόμο στις 4 Οκτωβρίου 1990, με τίτλο «Τελειωνουν οι δάφνες του παρελθόντος μας» εξαγγέλλει: «Η συζήτηση αν είμαστε νεοφιλελεύθεροι, ριζοσπάστες φιλελεύθεροι ή συντηρητικοί είναι πια ξεπερασμένη. Όφειλε η κοινωνία μας να την κάνει το 1980. Σήμερα το δίλημμα για μεγαλύτερο ή μικρότερο κράτος έχει διεθνώς απαντηθεί: "Λιγότερο και καλύτερο κράτος". Το να καθυστερούμε την εξέλιξη της πολιτικής μας για να φτάσουμε σε αυτονόητα συμπεράσματα είναι λάθος».
Αναδημοσίευση αποσπασμάτων από άρθρο του Indymedia της Αθήνας. Όλοκληρο το άρθρο μπορείτε να το βρείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://athens. indymedia. org/front. php3?lang= el&article_id=766792