Η προοπτική της ήττας στο Αφγανιστάν αποτελεί πια ένα ενδεχόμενο που αναγνωρίζουν και οι ίδιοι οι Αμερικανοί. Ο διοικητής των εκεί δυνάμεων, Στάνλεϊ ΜακΚρίσταλ, το διατυπώνει καθαρά σε μυστική έκθεση τον περασμένο μήνα, που διέρρευσε σε εφημερίδες. Έτσι, τα πράγματα δεν μπορεί να αφεθούν στους εκπαιδευόμενους Αφγανούς στρατιώτες και στο εκεί καθεστώς. Τι να αφεθεί, άλλωστε, όταν “τα σφάλματα των ξένων δυνάμεων έδωσαν στους Αφγανούς ελάχιστους λόγους για να υποστηρίξουν την κυβέρνησή τους”, όπως σημειώνει η έκθεση. Μέχρι το τέλος του χρόνου, οι Αμερικανοί στρατιώτες, που πολεμούν στο Αφγανιστάν, θα έχουν υπερδιπλασιαστεί από τους 30.000, που ήταν επί Μπους. Είτε τα ξένα στρατεύματα θα πολλαπλασιαστούν, θα ριχτούν αποφασιστικά σε συστηματικές μάχες και θα τσακίσουν τους Ταλιμπάν είτε η ξένη στρατιωτική κατοχή εκεί, αργά αλλά σταθερά, θα χάνει συνεχώς έδαφος. Αυτή φαίνεται να είναι η στρατηγική σκέψη που κυριαρχεί στο αμερικανικό επιτελείο.
Πεδίον δόξης λαμπρόν για τους “πρόθυμους”. Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, δημοσιεύτηκε –και δεν διαψεύστηκε ούτε από την κυβέρνηση ούτε από την αντιπολίτευση– ότι λίγο-πολύ έχει συμφωνηθεί, εδώ και μήνες –εν γνώσει και του ΠΑΣΟΚ– η αποστολή επιπλέον 100 Ελλήνων αξιωματικών και υπαξιωματικών για την εκπαίδευση του αφγανικού στρατού, δηλαδή η αποστολή πολύ πιο μάχιμης ουσιαστικά μονάδας από αυτές που αποστέλλονταν μέχρι τώρα.
Συμπερασματικά:
Πρώτον, πάνω από σαράντα χρόνια μετά τη διαβόητη escalation στο Βιετνάμ, η βιετναμοποίηση στο Αφγανιστάν φαίνεται να είναι η βέβαιη και τραγικά μίζερη προοπτική και σήμερα.
Δεύτερον, εμπνευστής αυτής της κλιμάκωσης της κτηνωδίας και βαρβαρότητας είναι ο πολυδιαφημισμένος, πολυ-ελπιδοφόρος, πολυ-ειρηνοποιός, πολυ-δημοκράτης και γενικά πολυ-διαφορετικός Μπάρακ Ομπάμα.
Τρίτον, οι “ρεαλιστές”, που καυτηριάζουν σαν αριστερίστικη και ανεδαφική κάθε άποψη που επιζητά την απαγκίστρωση από τέτοιες συμμαχικές υποχρεώσεις, οδηγούν τη χώρα σε όλο και πιο επικίνδυνες και τυχοδιωκτικές ατραπούς. Ανάμεσα σ’ άλλα, ερχόμαστε όλο και πιο κοντά στο ενδεχόμενο να γυρίσουν πίσω φέρετρα.
Τέταρτον, το ζήτημα της μετανάστευσης, που κυριάρχησε στα μέσα στις προηγούμενες ευρωεκλογές, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις πολιτικές των ιμπεριαλιστών στις χώρες εξαγωγής προσφύγων, πολιτικές τις οποίες συνδράμουμε με το παραπάνω, και με τις ευλογίες των κατά τ’ άλλα ξενόφοβων του ΛΑΟΣ και λοιπών.
Γ.Τ.