Μπροστά στις κάλπες με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα
Σε λίγες (ελάχιστες πια) μέρες θα πραγματοποιηθούν οι ευρωεκλογές της 7ης Ιούνη. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις έχουν φουλάρει τις μηχανές τους και ζητούν την ψήφο των πολιτών. Παράλληλα έχουν ενεργοποιηθεί όλοι οι μηχανισμοί διαμόρφωσης της κοινής γνώμης με πολιορκητικό κριό τις δημοσκοπήσεις και τα ΜΜΕ, για να μην έχουμε μια μεγάλη συντριβή του δικομματισμού και να διοχετευθεί η διαμαρτυρία σε ανώδυνα κανάλια για το σύστημα.
Από την άλλη, όλες οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σε εγρήγορση και πραγματοποιούν –κάτω από δύσκολες συνθήκες– μια μεγάλη προεκλογική καμπάνια. Η απήχηση των μηνυμάτων του ΣΥΡΙΖΑ είναι σημαντική, ιδιαίτερα σε λαϊκές περιοχές, στην ύπαιθρο, ενώ ακόμα κι οι δημοσκοπικές εταιρίες είναι υποχρεωμένες να καταγράφουν τη σημαντική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο των νέων ψηφοφόρων. Σε συγκεντρώσεις, σε περιοδείες, σε ομιλίες, σε συσκέψεις σε χώρους δουλειάς και σπίτια, σε συνεστιάσεις, παντού οι υποψήφιοι του συνδυασμού και οι εκλογικές επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ μεταφέρουν τις θέσεις, τις απόψεις και τις εκτιμήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, διαλαλούν τη σημασία και το ρόλο της ενωτικής Αριστεράς για την απάντηση στην κρίση, την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού και του δικομματισμού, για να ανοίξει μια άλλη πορεία για τους εργαζόμενους και τη νεολαία.
Τι κρίνεται σε αυτές τις εκλογές;
Κρίνονται πολλά πράγματα. Ένας δημοσιογράφος το περιέγραψε κάπως έτσι: “Θα νικήσει κάποιο κόμμα και ποιο; Θα νικήσει η αποχή; Θα νικήσει η αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος;” Δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη εκλογική αναμέτρηση για να εκλεγούν οι 22 Έλληνες ευρωβουλευτές. Είναι κάτι παραπάνω. Είναι οι πρώτη εκλογική αναμέτρηση μέσα στην οικονομική κρίση, γίνεται σε συνθήκες ξεσπάσματος μεγάλων σκανδάλων και ανακατατάξεων και αναταράξεων μέσα στον αστικό κόσμο, και επομένως, το ποιο κόμμα θα νικήσει, με ποια διαφορά θα χάσει το άλλο και ποιο ποσοστό θα συγκεντρώσουν και τα δύο δεν είναι αμελητέα για τη διαχείριση της κρίσης.
Ο αστισμός στην Ελλάδα αλλά και οι δυνάμεις του κεφαλαίου πανευρωπαϊκά τρέμουν τη λαϊκή οργή, αγανάκτηση, έκρηξη και εξέγερση. Το λένε επίσημα στην Ευρώπη, το δοκίμασαν τον περασμένο Δεκέμβρη στην Ελλάδα. Στην Ευρώπη υπάρχει μεγάλη αδιαφορία για τις ευρωεκλογές και σημειώνονται σημαντικές εργατικές κινητοποιήσεις σε πολλές χώρες. Στην Ελλάδα, οι ευρωεκλογές παίρνουν έναν ευρύτερο χαρακτήρα και κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τη συνέχεια –πότε και με ποιους όρους θα γίνουν οι βουλευτικές–, ενώ ήδη εξαγγέλλονται νέα αντιλαϊκά μέτρα που θα ανακοινωθούν στις 8 Ιούνη, την επόμενη μέρα.
Επομένως έχουμε: α) Μια απόπειρα συσπείρωσης των ψηφοφόρων γύρω από το δικομματισμό, ώστε να μη σημειωθούν μεγάλες απώλειες ή και συντριβή. β) Συντονισμένες προσπάθειες να διοχετευτεί η διαμαρτυρία σε ανώδυνα κανάλια (“πηγαίνετε για μπάνιο εκείνη την ημέρα”, κραυγαλέα προώθηση των Οικολόγων Πράσινων, προτίμηση ακόμα και στην “ψήφο χαβαλέ”). γ) Προσπάθεια να μειωθεί η επιρροή της Αριστεράς και ιδιαίτερα επίθεση ενάντια στην ενωτική ριζοσπαστική Αριστερά, το ΣΥΡΙΖΑ, που θα ήθελαν να τον δουν καθηλωμένο στο 5%.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ταράξει τα νερά και θα πετύχει τους στόχους του
Στις εκλογές αυτές δίνεται μια ευκαιρία με την ψήφο να επιβραβευτεί η δύναμη που πήρε μέρος σε όλους τους αγώνες και ήταν η μοναδική πραγματική αντιπολίτευση μέσα κι έξω από τη Βουλή, ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να δώσει φωνή σε όσους δεν έχουν, να εκφράσει με το ψηφοδέλτιό του μια ενωτική κοινωνική και πολιτική Αριστερά, που σέβεται τους εργαζόμενους και τα κινήματα, που τα υπηρετεί και προσπαθεί να αναδείξει τις ανάγκες των πολλών σε καθολικό κοινωνικό κριτήριο.
Η αίσθηση που έχει κάνει το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι σημαντική, ο λόγος του με το υλικό και τις παρεμβάσεις του, οι τοποθετήσεις στα πάνελ και στις συζητήσεις δείχνουν ότι είναι η μόνη δύναμη που ενοχλεί, που συγκεντρώνει τα πυρά του δικομματισμού (κι άλλων δυνάμεων), που μπορεί με τις προτάσεις και το πρόγραμμά του να δημιουργήσει άλλους όρους, να ανατρέψει το δικομματισμό και να ανοίξει νέους δρόμους. Η άγρια επίθεση που δέχθηκε εδώ κι ένα χρόνο περίπου και εντάθηκε ιδιαίτερα μετά το Δεκέμβρη μπορεί να εξηγηθεί με το επιχείρημα πως, μόνο αν κοντύνει ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να λειτουργήσει ο δικομματισμός, αν κοντύνει ο ΣΥΡΙΖΑ, τσακίζεται μια ελπίδα για το λαό και τα κινήματα. Οι υπόλοιπες δυνάμεις είναι ελέγξιμες, ενσωματώσιμες, δεδομένες σε γενικές γραμμές. Ο ριζοσπαστισμός πρέπει να τσακιστεί. Η ιδιαίτερη προβολή και το κραυγαλέο σπρώξιμο των Οικολόγων Πράσινων δείχνει πως το σύστημα προτιμά χίλιες φορές ένα τέτοιο σχήμα (ανώδυνο απ’ όλες τις απόψεις και συνεργάσιμο μετεκλογικά στις διαχειρίσεις που θέλουν), ώστε να επιτευχθεί η μείωση της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ.
Διψήφιο ποσοστό, τρίτη δύναμη, τρεις ευρωβουλευτές
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσει σαν στόχο μια αλλαγή του συσχετισμού ενάντια στο δικομματισμό, τη σημαντική αύξηση των ποσοστών του, την αύξηση των ευρωβουλευτών του. Επίσης, επιδιώκει την κατοχύρωσή του σαν τη βασική δύναμη της Αριστεράς που συγκροτεί και οργανώνει την πιο αξιόπιστη, ρεαλιστική και αποτελεσματική αντιπολίτευση.
Ο αστισμός θέλει να εμφανίζει το ΣΥΡΙΖΑ σε “ελεύθερη πτώση”. Είναι μια μαγική εικόνα, λες και ο ΣΥΡΙΖΑ είχε σε προηγούμενες εκλογές 15-18% και τώρα πέφτει, πέφτει. Αυτή η μαγική εικόνα θέλει να περιορίσει την επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ και να εμποδίσει τη διαμαρτυρία να αποκτήσει μια σημαντική φωνή και εκπροσώπηση. Ακόμα κι αν 4 γκάλοπ δίνουν διαφορετικά ποσοστά για το ΣΥΡΙΖΑ, π.χ. 5,5%, 7,2% και 9%, αυτοί θα επιμείνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πέφτει στο 5% και θα ξεχάσουν να αναφέρουν υπόλοιπα και δεν θα πουν τίποτα ότι ένα 30% δεν έχει εκφραστεί καν και κανένας δεν ξέρει τι θα ψηφίσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει την αισιοδοξία του στις θέσεις του και στην πράξη του. Στα μηνύματα και στην ελπίδα που φέρνει. Στη νέα γενιά, στη νέα γενιά εργαζόμενων, στις γυναίκες, στους αγρότες, στους ανθρώπους της χώρας που πήραν μέρος σε αγώνες και που δεν μπορούν άλλο την κοροϊδία και την σαπίλα, τη δικομματίλα. Στους ανθρώπους που θέλουν να τιμωρήσουν το δικομματισμό αλλά και να ανοίξουν ένα νέο δρόμο, μια νέα σελίδα, μια μεγάλη αλλαγή, και όχι μια θλιβερή εναλλαγή. Δεν θα γίνουμε όμηροι της δικομματικής εναλλαγής. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαψεύσει όλες τις Κασσάνδρες και θα είναι η σημαντική έκπληξη στις εκλογές της 7ης Ιούνη, με διψήφιο ποσοστό, τρίτη δύναμη και 3 ευρωβουλευτές!
Γ.Τ.
Ψηφοδέλτιο ελπίδας και ανατροπής
Το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ψηφοδέλτιο-φωνή αυτών που δεν έχουν φωνή. Το ψηφοδέλτιο πλαισιώνουν, κυριολεκτικά το κοσμούν, εκπρόσωποι των νέων από τα stage και την επισφαλή εργασία, των μεταναστών δεύτερης γενιάς (που για το ελληνικό κράτος δεν υπάρχουν, αφού αρνείται να τους δώσει χαρτιά νομιμοποίησης), των εργαζομένων που αντιπαλεύουν τα λουκέτα, όπως στο Λαναρά. Είναι ταυτόχρονα ψηφοδέλτιο υποστήριξης του δίκαιου αγώνα του παλαιστινιακού λαού, και ψηφοδέλτιο έκφρασης του κινήματος ενάντια στην παγκοσμιοποίηση. Είναι ένα ενωτικό ψηφοδέλτιο δημιουργικής σύνθεσης όλων των φωνών του ΣΥΡΙΖΑ.
Αξίζει να σημειωθεί η σημασία της συμμετοχής του σ. Τζουλιάνο Τζουλιάνι από την Ιταλία. Είναι ο πατέρας του Κάρλο Τζουλιάνι, του 20χρονου που στις μεγάλες διαδηλώσεις της Γένοβας ενάντια στο G8 εισέπραξε μία σφαίρα στο κεφάλι από την αστυνομία. Αδέσποτη την είπε και τότε η προκλητική και δολοφονική κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, όπως εξοστρακισμένη ήταν τάχα κι αυτή που δολοφόνησε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Η συμμετοχή του Ιταλού συντρόφου δείχνει ότι μια άλλη Ευρώπη ήδη χτίζεται μέσα στα κινήματα.
Τέλος, πρόκειται για ένα ψηφοδέλτιο με ίση συμμετοχή ανδρών και γυναικών, κάτι που δεν είναι απλώς συμβολικό, αφού οι γυναίκες είναι, μαζί με τη νεολαία, στο κεντρικό στόχαστρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν οι:
-
Χουντής Νίκος, γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΝ
-
Σωτηρίου Ελένη, μέλος Δ.Σ. Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, μέλος της ΚΟΕ
-
Παπαδημούλης Δημήτρης, ευρωβουλευτής
-
Παπαδημητρίου Μάνια, ηθοποιός
-
Τριγάζης Πάνος, οικονομολόγος
-
Σπανούδη Δέσποινα, οικολογικός χώρος, Πολίτες κατά του Λιθάνθρακα, κίνημα Ασωπού
-
Θεωνάς Γιάννης, πρ. ευρωβουλευτής, πρ. γενικός γραμματέας ΓΣΕΕ
-
Χαμπίμπ Διλέκ, κοινωνιολόγος, Θράκη
-
Αλεξάκης Βασίλης, συγγραφέας
-
Ταχταλίδου Ντίνα, συνδικαλίστρια, πρόεδρος Συνδικάτου Ιματισμού – Κλωστοϋφαντουργίας Β. Ελλάδας και αντιπρόεδρος σωματείου εργαζομένων ΜΙΝΕΡΒΑ
-
Γιαμπουράνης Χρήστος, εργαζόμενος στις ταχυμεταφορές, γραμματέας του ΣΕΤΤΕΑ
-
Φωτάκη Στέλλα, πρόεδρος της προσωρινής διοικούσας επιτροπής του Σωματείου Εργαζομένων με stage
-
Παπαδόπουλος Νίκος, αγρότης, Λάρισα
-
Κωνσταντοπούλου Ζωή, δικηγόρος, ειδική στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο (ανθρώπινα δικαιώματα), πρόεδρος της Επιτροπής Νέων Ποινικολόγων της Διεθνούς Ένωσης Ποινικού Δικαίου
-
Μπασιούκας Κώστας, γιατρός, πανεπιστημιακός, Γιάννενα
-
Κουλουμπή Νάντια, γιατρός, αντιρατσιστικό κίνημα, Πάτρα
-
Τζουλιάνι Τζουλιάνο, συνδικαλιστής, Ιταλός
-
Φραντζεσκάκη Αναστασία, Σωματείο ΟΛΠ
-
Πάντζας Γιώργος, ηθοποιός
-
Ρισμάουι-Σινόγλου Νόρμα, ιδιωτική υπάλληλος, Παλαιστίνια, μέλος του συλλόγου Al-Αwda
-
Βεργόπουλος Κώστας, πανεπιστημιακός
-
Σάνκο Καντίτζα, μετανάστρια β’ γενιάς, σπουδάστρια, δεν έχει αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια