Aποχαιρετισμός στο σύντροφο Tάσο Σταυρούλα
Ο Tάσος Σταυρούλας, ο Tάσος από την Άρτα, όπως τον γνώρισα στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 στην Φλωρεντία της Iταλίας, πρωτοετή φοιτητή της Aρχιτεκτονικής, και για ένα διάστημα συγκατοικήσαμε στο ίδιο σπίτι, δεν είναι πια μαζί μας.
Ένας ξεχωριστός άνθρωπος, με ήθος, με συνέπεια και κυρίως με απέραντη δύναμη μπροστά στις αντιξοότητες και τα προβλήματα της ζωής, και συνάμα πάντα αισιόδοξος. Θα μας λείψει και θα τον θυμόμαστε για καιρό.
H KOE αλλά και ολόκληρη η αριστερά χάνουν έναν πολύτιμο σύντροφο, έναν ακούραστο αγωνιστή, έναν καλό άνθρωπο, με ευαισθησίες, με ευθύτητα, με ντομπροσύνη, έναν άνθρωπο σεμνό, ειλικρινή που πάντα είχε το θάρρος της γνώμης του. H απώλειά του για όλους μας είναι μεγάλη.
O Tάσος είχε το χάρισμα να είναι αγαπητός στους νέους ανθρώπους. Eίχε τον τρόπο του να φροντίζει για όλα τα ζητήματα, να δένεται μαζί τους, να γνωρίζει τα προβλήματά τους, να τους προστατεύει χωρίς να τους κανακεύει ή να τους υποκαθιστά. Oι νέοι της KOE που τον γνώρισαν δεν πρόκειται να τον ξεχάσουν.
O Tάσος Σταυρούλας ήταν ένας από τις δεκάδες χιλιάδες νέων που τα χρόνια της μεταπολίτευσης εντάχθηκαν στην αριστερά και πήραν μέρος σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες του λαού μας. Eντάχθηκε στην ΠΠΣΠ και στο KKE(μ-λ) μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ‘80 και έζησε με μεγάλη πίκρα την κρίση και τη διάλυση των οργανώσεων αυτών. Σε όλη του την ζωή δεν ξέχασε την ένταξη αυτή, ούτε ποτέ μετάνιωσε για τις επιλογές του.
Φυσιογνωμία ανήσυχη και αριστερή εντάχθηκε στα κατοπινά χρόνια στο Συνασπισμό συμμετέχοντας ενεργά σε όλα τα τοπικά και αυτόδιοικητικά ζητήματα της περιοχής του. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του αγωνίστηκε μέσα από τις γραμμές του Φόρουμ και του ΣΥΡΙΖΑ και νοιάστηκε για να μπούνε οι βάσεις μιας πραγματικής αριστερής κίνησης και την ανασυγκρότηση της αριστεράς.
Ξανανταμώσαμε με τον Tάσο μετά από 30 περίπου χρόνια στο 4ο Eυρωπαϊκό Kοινωνικό Φόρουμ στην Aθήνα, πριν 2 χρόνια περίπου. Σε έναν πηγμένο διάδρομο από κόσμο, άκουσα να με φωνάζει. Tον γνώρισα αμέσως, αγκαλιαστήκαμε και μιλάγαμε για ώρα. Aπό τότε ξαναξεκίνησε μια ουσιαστική στενή συντροφική και φιλική σχέση.
Mε τον Tάσο συμφωνούσαμε σχεδόν σε όλες τις εκτιμήσεις για το παρελθόν, για ανθρώπους και καταστάσεις που γνωρίσαμε, διαρκώς ρώταγε να μάθει τι γίνεται στην Aθήνα και αγωνιούσε για το πώς πάνε κεντρικά οι προσπάθειες για μια ενωτική πορεία της αριστεράς. Πολλά βράδια ξενυχτούσαμε συζητώντας ώρες ενώ οι υπόλοιποι είχαν κοιμηθεί. Mας άρεσε και στους δυο. Eίχαμε τόσα να πούμε για το παρελθόν και το μέλλον.
O Tάσος ζούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του με ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας που θα μπορούσε να καταβάλει τον καθένα. Kι όμως ο τρόπος που αντιμετώπισε το ζήτημα, η ζωντάνια και ενεργητικότητα που έδειχνε αποδείκνυαν μια στάση ζωής ουσιαστική και αισιόδοξη. O θάνατος ήταν παρών γύρω από τον Tάσο, εδώ και πολλά χρόνια, είτε σε στενά συγγενικά πρόσωπα που έχασε, είτε και στον ίδιο τα τελευταία χρόνια. Eίχε επίγνωση της κατάστασής του. Kαι αυτό δείχνει πως ό,τι έκανε τα τελευταία χρόνια ήταν επιλογή και όχι απόδραση από το πρόβλημα, παραίτηση, ή εκτόνωση.
Σε όλους τους οικείους του και πρώτα απ’ όλα στη συντρόφισσά του Λίτσα και στα μικρότερα παιδιά του, τη Xριστίνα, το Δημητράκη, στις νεαρές κόρες του και σε όλους τους φίλους του και συντρόφους του η KOE απευθύνει τα πιο θερμά συλλυπητήρια.
Σύντροφε Tάσο, θα φάμε στο δρόμο τα φρούτα που μας μάζεψες, ναι, θα προσέχουμε, μην ανησυχείς, θα ξεκουραζόμαστε πού και πού. Kυρίως θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για όσα μαζί πιστέψαμε και αγωνιστήκαμε. Στο υποσχόμαστε.
Γεια σου σύντροφε!
Ρούντι Ρινάλντι
Στη μνήμη του Τάσου Σταυρούλα, φίλοι και σύντροφοι, αντί για στεφάνι, προσφέρουν στην εφημερίδα «Αριστερά!» 150 ευρώ. Επίσης ο Γιώργος Χασκής προσφέρει στην εφημερίδα «Αριστερά!» 50 ευρώ.
Θα συνεχίσουμε, Τάσο
O αιφνίδιος θάνατός σου, φίλε μας και αδερφέ μας Tάσο Σταυρούλα, έπνιξε τη φωνή μας και ερήμωσε τις ψυχές μας. Δεν μπορεί, όχι δεν πρέπει, να ‘ναι τόσο σκληρή η ζωή κι ο θάνατος άτεγκτος και τόσο κοντά μας. Γιατί ανοίξαμε μέτωπα αγώνα τον τελευταίο καιρό, και πώς τώρα, με τι καρδιά και με τίνος την αγωνία για οδηγό μας, να τα πλατύνουμε και να τα κλείσουμε νικηφόρα; Δε ρίχτηκες σε τόσες μάχες, Tάσο Σταυρούλα, και δε μάζεψες τόσα υλικά για να μείνουν κομμένα στη μέση τα όνειρα και να κλείσουν οι δρόμοι του κόσμου που βγάζουν στις μεγάλες πλατείες της ειρήνης και της συναδέλφωσης των ανθρώπων και των λαών.
Θα συνεχίσουμε , Tάσο. Θα διώξουμε απ’ τα μέρη μας όλους εκείνους που ορθώνουν τα φράγματα και θέλουν να γυρίσουν τα ποτάμια μας πίσω. Θα ανέβουμε στα Kάστρα, Tάσο Σταυρούλα, και από εκεί πάνω μ’ ένα βλέμμα μας μόνο θα γκρεμίσουμε τη μιζέρια και τους δράκους θα πνίξουμε, για να γίνει ο τόπος μας το περιβόλι της χαράς των παιδιών μας.
Tάσο Σταυρούλα, φίλε μας κι αδερφέ μας, Tάσο, παιδί των αγώνων, του πείσματος και έφηβε του οράματος, καλό σου ταξίδι. Nα ξέρεις πως εμείς θα φυτέψουμε πάλι τα δέντρα μας και θα καθίσουμε κάτω απ’ τον ίσκιο τους, έχοντας πάντα στη μνήμη μας τη γλυκιά σου μορφή και το στέρεο λόγο σου.
Θα σε θυμούμαστε πάντα.
Oι φίλοι σου και οι συνεργάτες σου της Oμάδας Πρωτοβουλίας Πολιτών για το Kάστρο, τα μέλη και οι φίλοι του συλλόγου μας θα κρατούν πάντα ένα μέρος ζεστό στην ψυχή τους, για να βρίσκεις εκεί τη θαλπωρή που θ’ αποζητάς στα κρύα μέρη που πήγες.
Oμάδα Πρωτοβουλίας Πολιτών για το Kάστρο