Τσιράκι…
Το φώναζαν οι διαδηλωτές τραγουδώντας «Είσαι της Aegean το τσιράκι, Χατζηδάκη – Χατζηδάκη». Και δικαιολογημένα. Έκανε και κάνει ό,τι μπορεί για να κλείσει η Ολυμπιακή και να απολυθούν χιλιάδες άνθρωποι. Όμως δεν είναι ακριβές το σύνθημα.
Είναι, αλλά όχι μόνο της Aegean
Ενεργεί ως υπάλληλος του Μπαρό και άλλων συμφερόντων, γιατί έχουν βάλει στο μάτι την «πίτα» των 35 εκατομμυρίων επιβατών, τις γραμμές «φιλέτα» της Ο.Α. σε Ευρώπη και Αμερική, τις προσδοκίες αύξησης του τουριστικού ρεύματος, τα επιδοτούμενα δρομολόγια προς τα νησιά και το μελλοντικό καθεστώς στα ελληνικά αεροδρόμια. Ποιοι ενδιαφέρονται; Ισχυρές εταιρείες όπως η British Airways, η Lufthansa, η Air France-KLM, η χαμηλού κόστους Ryanair και η EasyJet, όπως και η ελληνική Aegean. Ευρωπαϊκοί τουριστικοί όμιλοι όπως η TUI και η Thomas Cook, που νοιάζονται για τη μεταφορά των πελατών τους. Ισχυροί ελληνικοί ξενοδοχειακοί όμιλοι, όπως Grecotel (Δασκαλαντωνάκης), Sani (Ανδρεάδης), Louis Hotels (Λοΐζος), Mitsis Hotels (Κ. Μήτσης) και Atlantica (Ν. Νικολαΐδης).
Ο νεαρός υπουργός χρόνια τώρα –και ως ευρωβουλευτής– το μόνο που έκανε ήταν να υπονομεύει την Ο.Α. Μάλλον γι’ αυτό έγινε και υπουργός. Στη συνείδηση του κόσμου, «τσιράκι».
Επιβεβαίωση
Αντιγράφουμε δήλωση του κ. Μικαέλ Σαρκόνε, εκπρόσωπου τύπου του αντιπροέδρου της ΕΕ, αρμοδίου για θέματα Μεταφορών: «Ο κ. Μπαρό είναι ικανοποιημένος από τις προσπάθειες του Κωστή Χατζηδάκη για την επίλυση του προβλήματος της Ολυμπιακής».
Σύλλογος «οι φίλοι διασώστες της Ολυμπιακής»
Ο Πάγκαλος, έχοντας χρηματίσει υπουργός Μεταφορών, έχει δώσει την δική του εκδοχή για την «εταιρία»:
«…Το 1994 είχα χρηματίσει για τρεις μήνες υπουργός Μεταφορών. Στο διάστημα αυτό ασχολήθηκα κυρίως με την Ο.Α. (…).Επέστρεψα από τις Βρυξέλλες με το πρόγραμμα εξυγίανσης, θεωρώντας ότι θα έπρεπε να είναι ευτυχείς οι εργαζόμενοι στην Ολυμπιακή και ότι θα έπρεπε να με ευγνωμονούν. Θα έλεγα ότι έπρεπε να μου είχαν κάνει άγαλμα (…)
Του είπα του Ανδρέα Παπανδρέου ότι αυτή η εταιρία δεν είχε καμία ελπίδα. Πρέπει να δοθεί σε έναν ιδιώτη και αυτός να απολύσει όλους τους υπαλλήλους και αργότερα ίσως να προσλάβει μερικούς (…) Αυτοί είναι που καταστρέφουν την εταιρία! (…) Λοιπόν, δεν πρόκειται ποτέ αυτή η εταιρία να ορθοποδήσει εάν δεν πωληθεί σε ιδιώτη ο οποίος να έχει πλήρη ελευθερία σε σχέση με το προσωπικό της. Χρειάζεται ριζική λύση. Αυτή είναι η άποψή μου…» (συνέντευξη στην Απογευματινή, 5/6/2000).
Ο Πάγκαλος θεώρησε καθήκον του να συνταχθεί με τον Γεώργιο Παπανδρέου. Όλοι μαζί μάλιστα κάνουν την «αριστερή στροφή» προς… τον πλήρη δικομματισμό, αυτόν της άνευ όρων συναίνεσης με το νεοφιλελευθερισμό…
Κέντρο φιλοξενίας
Τι του ’μελλε να πάθει… Ο σοβαρός Μαγγίνας πήρε τη θέση του υπουργού Εργασίας για να μπορέσει να στήσει ένα έστω προσχηματικό διάλογο για το ασφαλιστικό. Όμως μετέτρεψε το εξοχικό του σε… κέντρο φιλοξενίας απόρων αλλοδαπών (διάβαζε ανασφάλιστων εργαζομένων), και τις αρλούμπες αυτές υποστήριξε και ο λουδοβίκειος Ρουσόπουλος. Και οι δύο είχαν την τιμητική τους στη διαδήλωση της Αθήνας. Ο πρώτος άμεσα: «Τράβα με τις κάμερες Μαγγίνα, να βουλιάξει η Αθήνα», «Δεν έχει λεωφορείο, δεν έχει μετρό, θα πάω στου Μαγγίνα να κοιμηθώ». Ο δεύτερος έμμεσα: «Δουλεύουμε σκληρά και θέλουμε παρέα, εμείς δεν παντρευτήκαμε τη Μάρα Ζαχαρέα».
Και πάρτι υπερβάσεων απορρήτων κονδυλίων…
Πολλή βρώμα μυρίζει η δουλειά… Προσέξτε το ρεπορτάζ: «Την ώρα που στον προϋπολογισμό του 2007 είχε προβλεφθεί η διάθεση 37.782.000 ευρώ μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2007, τα υπουργεία που διαχειρίζονται τα μυστικά κονδύλια είχαν ξοδέψει 150.662.228 ευρώ, ποσό που ξεπερνά κατά 400% το αρχικά προβλεπόμενο»… Η μακρά χειρ ξανακτυπά…
Ποίου η χειρ;
«Απόρρητα κονδύλια διαχειρίζονται τα υπουργεία Εσωτερικών, Εξωτερικών, Άμυνας, Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Μακεδονίας και Θράκης, αλλά και η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας και Ενημέρωσης. Πρωταθλητής αποδείχθηκε το πρώην υπουργείο Δημόσιας Τάξης, με το υπουργείο Εξωτερικών να ακολουθεί. Στον προϋπολογισμό το ΥΠΕΞ λαμβάνει τη μερίδα του λέοντος από τα μυστικά κονδύλια, η διαχείριση των οποίων έχει προκαλέσει σοβαρές πολιτικές κρίσεις στο παρελθόν. Τα 18 εκατ. ευρώ που είχαν πιστωθεί στον προϋπολογισμό του 2007 για μια ακόμη φορά αποδείχθηκαν λίγα, και ήδη η ηγεσία του υπουργείου έχει ξοδέψει 38.854.312 ευρώ.» (Τα Νέα, 10/12). Ίσως τώρα που γίναμε χώρα του «πρώτου κόσμου» (όπως εύστοχα μας πληροφορούν οι θέσεις του ΣΥΝ για το 5ο συνέδριο που θα γίνει σύντομα) να πρέπει να αναδιοργανώσουμε τις μυστικές και κατασκοπευτικές υπηρεσίες με νέους μπακογιάννειους και μητσοτακικούς τρόπους, και μάλιστα χωρίς κανένα έλεγχο. Τι στο διάολο, απόρρητα κονδύλια είναι αυτά. Μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς!
Γιατί αγαπά την Κωνσταντινούπολη η θυγατέρα;
Ακούστε γιατί έχει στην καρδιά του την Κωνσταντινούπολη το βλαστάρι του Κ. Μητσοτάκη, η θυγατέρα Ντόρα, όταν απάντησε σε ερώτηση της τουρκικής εφημερίδας Μιλιέτ από πού προέρχεται η αγάπη της για την Πόλη: «Είναι μια πόλη που την έχω στην καρδιά μου, διότι ο σύζυγός μου την πρόταση γάμου μού την έκανε στο Βόσπορο». Αχ Ισίδωρε, τι κάνεις με τις προτάσεις σου, βελτιώνεις τα μέγιστα την ελληνοτουρκική φιλία.
Πρωταθλητής το ΥΠΕΞ στις κάθε είδους υπερβάσεις, αλλά για καλούς σκοπούς…
Πρωταθλητές στην Ευρώπη σε νέο αγώνισμα, μετά άγχους
«Τα ελληνικά νοικοκυριά κατέχουν το ρεκόρ στην ευρωζώνη στα χρέη από καταναλωτικά δάνεια και κάρτες».
«Οι πιο χρεωμένοι ανάμεσα στις χώρες της ζώνης του ευρώ, από καταναλωτικά δάνεια και κάρτες είναι οι Έλληνες».
«Ωρολογιακή βόμβα. Οικονομικοί αναλυτές δίνουν διαστάσεις ωρολογιακής βόμβας στην υπερχρέωση των ελληνικών νοικοκυριών και δεν αποκλείουν να “σκάσει” ακόμη κι εντός του 2008».
Αυτά γράφει ο Τύπος τις τελευταίες μέρες. Το ζήτημα είναι, πότε θα σκάσει η φούσκα της αγανάκτησης για την ακρίβεια και την κοροϊδία;
Γιάννης Μανώλης, στεντόρεια φωνή…
Ο πρώην συνδικαλιστής και νυν βουλευτής παίζει με τα νεύρα της κυβέρνησης και κάνει δηλώσεις κάθε τόσο τραβώντας την προσοχή. Ιδού δύο παραδείγματα: «Εκείνο που εμένα με ενδιαφέρει είναι η εικόνα της παράταξής μου γιατί η κυβέρνηση σήμερα είναι, αύριο δεν είναι» (30/11). «Θεωρώ ότι κάποιοι υπουργοί έχουν μια άποψη νεοφιλελεύθερη και τεχνοκρατική» (ΤΑ ΝΕΑ, 7/12).
Μόνο κάποιοι υπουργοί, κύριε Μανώλη, όχι όλο το σώμα της κυβερνήσεως; Αφού εσάς δεν σας ενδιαφέρει η εικόνα της κυβερνήσεως αλλά αυτή της παρατάξεως, γιατί αναφέρεστε μόνο σε ορισμένους υπουργούς; Μήπως ορισμένοι είναι λιγότερο ή κάτι άλλο που δεν θέλετε να χαρακτηρίσετε αλλά και δεν μπορείτε; Μα, αφού έχετε ασυλία, τι φοβάστε; Πείτε τα όλα, αφού αμαρτία εξομολογημένη… δυστυχώς παραμένει αμαρτία σε βάρος των εργαζομένων…
Πετυχημένα
Ο Αλέκος Αλαβάνος έχει μια σημαντική παρουσία στον αντιπολιτευτικό χώρο. Είναι ίσως ο μόνος που τολμά να λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Θυμάστε τον «νονό», το «είμαστε όλοι ταραξίες». Πρόσφατα είπε πως «από οικονομική άποψη η κυβέρνηση συμπεριφέρεται ως κυβέρνηση κατοχής». Ή ακόμα είπε (με αφορμή την Ολυμπιακή) πως η κυβέρνηση λειτουργεί ως «μία υποδιεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής». Και ήταν πετυχημένα.
Χασίς σε μοναστήρι;
Γιατί όχι; Άλλωστε, όπως είπαν, το καλλιεργούσαν σαν ευπρεπές καλλωπιστικό φυτό. Ήξεραν όλοι τις άλλες ιδιότητες του καλλωπιστικού, ή μόνο οι πολύ μυημένοι; Και πώς να ξεχωρίσεις τους πολύ μυημένους από τους λιγότερο, έτσι όπως έχουμε γίνει…
Διπλή… μούντζα στις ΗΠΑ
Προσοχή: Η είδηση ενδιαφέρει όσους ταξιδεύσουν προσεχώς στις ΗΠΑ (και γενικά σε όσους ταξιδεύουν αν το μέτρο εξαχθεί):
«Τα αποτυπώματα και των δέκα δακτύλων τους θα πρέπει να δίνουν όλοι οι ξένοι που φτάνουν στο διεθνές αεροδρόμιο της Ουάσιγκτον, μέτρο που αναμένεται να επεκταθεί σε όλα τα αμερικανικά αεροδρόμια και τους μεθοριακούς σταθμούς μέχρι τα τέλη του 2008. Τα περισσότερα προξενεία έχουν προμηθευτεί ειδικά μηχανήματα για να πραγματοποιείται η διαδικασία πλήρους δακτυλοσκόπησης τη στιγμή που οι πολίτες καταθέτουν αίτηση για βίζα στις ΗΠΑ. Στις επόμενες επισκέψεις θα αρκούν τα αποτυπώματα 2 έως 4 δακτύλων. Τα στοιχεία αυτά θα φυλαχτούν επί 75 χρόνια στα αρχεία των αμερικανικών υπηρεσιών που καταπολεμούν την τρομοκρατία και την εγκληματικότητα.» (Ελευθεροτυπία, 11/12/2007)
Επί 75 χρόνια (ίσως μερικοί να μην ζούμε τότε) οι ΗΠΑ θα φυλάττουν τη διπλή μας μούντζα σαν φυλαχτό. Κάτι είναι κι αυτό, αν το δούμε λίγο ματαιόδοξα…