Δύο μέρες μετά τη σύναψη της συμφωνίας της 29ης Οκτώβρη, που προκρίνει τη δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας χωρίς να κατονομάζει τον προεδρεύοντά της, η Χούντα, που παραμένει στη θέση της, θέτει προσκόμματα στην εφαρμογή της. Ο πρόεδρος Ζελάγια, που παραμένει εγκλωβισμένος στη Βραζιλιάνικη πρεσβεία, ερμηνεύει το τμήμα της συμφωνίας που προβλέπει ότι “το Κογκρέσο […] θα αποφασίσει […] για την αποκατάσταση του επικεφαλής της Εκτελεστικής Εξουσίας στο στάτους που αυτός είχε πριν της 28 Ιούνη” ως ρητή προτροπή για αποκατάστασή του στην εξουσία. Ωστόσο, ο πραξικοπηματίας Μιτσελέτι δηλώνει, σε σχετικό κείμενο που μοίρασε στους δημοσιογράφους, ότι η συμφωνία “επουδενί δεν παρέχει κανενός είδους σύσταση για την απόφαση που το Κογκρέσο θα πρέπει να πάρει”. Εμπόδια θέτει η Χούντα αναφορικά και με την καταληκτική ημερομηνία σχηματισμού της νέας κυβέρνησης: σύμφωνα με την παράγραφο 9 της συμφωνίας, πρέπει να έχει σχηματιστεί κυβέρνηση μέχρι την Πέμπτη 5/11, ενώ οι πραξικοπηματίες διαψεύδουν αναφορά σε ημερομηνίες. Είναι φανερό πως προσπαθούν να τυλίξουν τον Ζελάγια σε μια κόλλα χαρτί – χαρτί που ο ίδιος υπέγραψε. Ήδη, η “αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών” της Χούντας, Μάρθα Αλβαράδο, τον κατηγόρησε ότι, ακολουθώντας “την τακτική της κακής ερμηνείας της συμφωνίας”, επιδιώκει “να αποσταθεροποιήσει τις προγραμματισμένες για τις 29 Νοέμβρη εκλογές και να καταστήσει επισφαλή τη συναφθείσα συμφωνία”. Το σίγουρο είναι πως το επίδικο ζήτημα, για το οποίο, άλλωστε, έγινε το πραξικόπημα, η αναθεώρηση του Συντάγματος, παύει να υφίσταται, καθώς στη δεύτερη κιόλας παράγραφο της συμφωνίας δηλώνεται ξεκάθαρα πως ο Ζελάγια θα “απέχει από καλέσματα για τη σύγκληση Εθνικής Συντακτικής Συνέλευσης, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, και θα αρνηθεί να προωθήσει ή να βοηθήσει οποιεσδήποτε λαϊκές εκλογές που έχουν στόχο τη μεταρρύθμιση του Συντάγματος προκειμένου να επιτρέψουν προεδρική επανεκλογή, τροποποίηση της μορφής της κυβέρνησης”. Ενδιαφέρον έχει το γεγονός πως το Πανεθνικό Μέτωπο Αντίστασης στο Πραξικόπημα, είχε, προτού ακόμα κοινοποιηθεί το κείμενο της συμφωνίας, επαναλάβει σε ανακοίνωσή του “ότι η Εθνική Συντακτική Συνέλευση είναι μια ακλόνητη φιλοδοξία του λαού της Ονδούρας και ένα αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα για το οποίο θα συνεχίζουμε να μαχόμαστε στους δρόμους για να πετύχουμε την αναδόμηση της κοινωνίας, για να την κάνουμε πιο δίκαιη, ίση και πραγματικά δημοκρατική”…