Κέρδη και σκάνδαλα καλά κρατούν, του Χ.Κ.

τ.268, 05/06/2009

Η Εθνική Τράπεζα ανακοίνωσε κέρδη 317 εκατ. ευρώ για το πρώτο τρίμηνο του 2009. Σε περίοδο κρίσης! Σε περίοδο που οι εργαζόμενοι και οι δανειολήπτες αγωνιούν για την επιβίωσή τους! Να που η κρίση δεν αφορά όλους με τον ίδιο τρόπο. Η μειοψηφία του πλούτου καταφέρνει να βγαίνει σχεδόν αλώβητη – έχοντας αγοράσει ακόμη και ακριβά τζιπ σε τιμές ευκαιρίας, μια και η κυβέρνηση μείωσε τους φόρους για να βοηθήσει τις “αναξιοπαθούσες” ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες. Την ίδια στιγμή, η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία του ιδρώτα και του αγώνα για την επιβίωση συνθλίβεται μεταξύ πρόσκαιρης απασχόλησης για 700, 500, 400 ευρώ και μισθών φτώχειας.

Παράλληλα, οι τράπεζες έχουν ήδη εισπράξει τα 12 από τα 28 δισ. του πακέτου στήριξης. Ένας τραπεζικός τομέας κερδοφόρος, που καρπώνεται ένα μεγάλο μέρος του δημόσιου πλούτου, το οποίο θα αρκούσε για να φτάσουμε μεμιάς στο 5% για την Παιδεία, για να δημιουργηθούν 275.000 θέσεις εργασίας, για να υπάρξει παραγωγική ανασυγκρότηση και να σταματήσει η Ελλάδα να είναι χώρα εισαγωγών, αντιπροσωπιών και άγριας τουριστικοποίησης. Αλλά, αν ήταν να δοθούν 28 δισ. για τις κοινωνικές δαπάνες και τις εθνικοποιήσεις, τότε έρχεται το Σύμφωνο Σταθερότητας και λέει: “Όχι, απαγορεύεται, παραβιάζετε τα κριτήρια του ελλείμματος και του χρέους”. Αν είναι για τις τράπεζες και για την επιδότηση των πολυεθνικών, τότε “Ναι, βεβαίως επιτρέπεται, προχωρήστε, δώστε κι άλλα…”.

Κι αναρωτιέται κανείς: Αυτό δεν είναι σκάνδαλο; Και πόσο θράσος χρειάζεται ώστε καμιά πτέρυγα του δικομματισμού και κανένα επίσημο ΜΜΕ να μη μιλά γι’ αυτό;

Απαγορευμένη σκέψη

Κάλλιστα το τραπεζικό σύστημα θα μπορούσε να εθνικοποιηθεί με πολύ λιγότερα χρήματα από τα 28 δισ. Κι αυτό να αποτελέσει μοχλό για μια συνολική παραγωγική ανασυγκρότηση με επίκεντρο τους εργαζόμενους. Χρειάζεται, επιτέλους, να σπάσει το πέπλο της σιωπής γύρω από το ζήτημα των εθνικοποιήσεων. Αυτός είναι ο πυρήνας της λύσης απέναντι στην κρίση. Εδώ φτάνει το αμερικανικό δημόσιο να αποκτά το 60% των μετοχών του πρώην κολοσσού, που πτώχευσε, της General Motors, και οι δύο μεγάλες πολιτικές οικογένειες της Ευρώπης, κεντροδεξιοί και σοσιαλδημοκράτες, απαγορεύουν κάθε σκέψη για εθνικοποίηση. Δηλαδή, μόνο όταν πτωχεύουν κολοσσοί, αφού έχουν καταβροχθίσει τεράστια ποσά στήριξης, θα επιτραπεί η συζήτηση γι’ αυτή τη λέξη;

Οι “φευγάτοι” της SIEMENS

Μετά το κλείσιμο της Βουλής, η κυβέρνηση Καραμανλή άφησε τα δύο πιο κρίσιμα στελέχη της Siemens να φύγουν στο εξωτερικό. Χριστοφοράκος στη Γερμανία, Καραβέλας στη Γερμανία ή στην Καραϊβική. Άλλη μια αθλιότητα του κράτους της μίζας και της φτώχειας, του κράτους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ… Επιχειρούν να μείνει στο σκοτάδι μία από τις μεγάλες βρωμιές τους.

Κροκοδείλια τα δάκρυα του ΠΑΣΟΚ. “Με ευθύνη της κυβέρνησης δεν θα εξιχνιαστεί η υπόθεση, και η σκιά θα βαραίνει τον πολιτικό κόσμο”, λένε. Μα το ίδιο το ΠΑΣΟΚ δεν μας έχει πει ακόμη τι έγιναν τα λεφτά που πήρε ο κ. Τσουκάτος από τη Siemens. Μπήκαν ή όχι στα ταμεία του; Γιατί δυσκολεύεται τόσο να απαντήσει; Κι αν ήθελαν να μην υπάρχει σκιά, ακόμη κι αν έχει παραγραφεί η ποινική ευθύνη των υπουργών του ΠΑΣΟΚ, υπάρχει το άρθρο 86 του Συντάγματος, που τους δίνει το δικαίωμα να ζητήσουν να εξεταστεί η υπόθεση από τη Βουλή. Γιατί δεν το κάνουν; Απλά γιατί είναι βουτηγμένοι μέχρι το μεδούλι στη διαφθορά και τη διαπλοκή.

Κι αφού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν φεύγουν, όπως οι “φευγάτοι” της Siemens, αναγκαίο είναι να τους διώξουμε εμείς.

Χ.Κ.