Εξυπναδούλες με πολύ κοντά ποδάρια
Είναι εντυπωσιακό το πόσο αδυνατούν (ή παριστάνουν ότι αδυνατούν;) να καταλάβουν την πολιτική γραμμή και ταχτική μιας οργάνωσης, ή να ανεβάσουν λίγο την απαιτητικότητα της αριστεράς απέναντι σε μια δύσκολη και σύνθετη κατάσταση. Μιλάμε για του “καθαρούς”, τους “ταξικιστές”, τους “ανατροπείς”. Έτσι, η συντάκτρια του Ριζοσπάστη Β. Νιέρη στη συνέντευξη Τύπου της ΚΟΕ έθεσε ένα ερώτημα για το θέμα του κόσμου του ΠΑΣΟΚ και τη στάση μας – αλλά την επομένη είδαμε να παραποιείται κατάφωρα η γνώμη μας και να παρουσιαζόμαστε ως μια… φιλοπασόκ δύναμη. Φυσικά τη σκυτάλη την πήραν (χωρίς να γνωρίζουν, χωρίς να έχουν καν διαβάσει τη συνέντευξη Τύπου) ορισμένα σαΐνια του ΠΡΙΝ, που κλιμάκωσαν τη διαστρέβλωση.
Ας παρακολουθήσουμε τη “ροή” της πληροφόρησης. Ο Ριζοσπάστης έγραψε κατά λέξη για το ζήτημα, χωρίς να αναφέρει την ερώτηση της συντάκτριάς του:
“Χαρακτηριστικό, πάντως, του πόσο διακριτό θα είναι το όποιο πολιτικό στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν τα όσα ειπώθηκαν ως απάντηση σε ερώτηση για τις σχέσεις του με το ΠΑΣΟΚ. Όπως πως, παρά το γεγονός ότι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ενωτικοί, η ενότητα δεν έχει πάντα θετικό πρόσημο και πως θα αποδέχονταν τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ αν αυτό συμφωνούσε στη λήψη ορισμένων κεϋνσιανών μέτρων. Οπως συγκεκριμένα τέθηκε: “Να μιλήσουμε συγκεκριμένα (…) θα τροποποιηθεί το πλαίσιο άσκησης της οικονομικής πολιτικής στην Ελλάδα ή μπορεί να πάρει κεϋνσιανά μέτρα το ΠΑΣΟΚ για την κρίση; Ένα απλό πράγμα που είναι μέσα στα πλαίσια της σοσιαλδημοκρατίας. Αν το ΠΑΣΟΚ έρθει και πει “ναι”, είμαι σ’ αυτή τη ρότα, για την αντιμετώπιση της κρίσης, ας αφήσουμε τους υπεύθυνους, ας πάμε στο συγκεκριμένο (…) δεν ζητάμε τίποτα επαναστάσεις, συγκεκριμένα μέτρα μιλάμε (…) η αριστερά έχει πάντα ανοιχτά τα αυτιά και τα μάτια της, ιστορικά έχει συμμαχήσει και με το διάολο αν είναι να σώσει τον ελληνικό λαό, τι να πούμε για το ΕΑΜ, την ΕΔΑ; Εχει συνεργαστεί με τους πάντες στη λογική της υπηρέτησης των αναγκών του λαού”.
Τι είχε λεχθεί στη συνέντευξη τύπου της ΚΟΕ;
(Βάσω Νιέρη, Ριζοσπάστης): Δεν είναι λίγο αντιφατικό εσείς, που επικαλείστε και εγκωμιάζετε το ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι αποτέλεσμα αμοιβαίων υποχωρήσεων και συμβιβασμών, να απευθύνεστε στο ΠΑΣΟΚ με έναν τόσο κατηγορηματικό τρόπο και να του λέτε “αυτό είναι το πρόγραμμά μας, δεχτείτε το ή όχι”; Δηλαδή, κάθε συνεργασία δεν προϋποθέτει αμοιβαίες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς; Και, σε ό,τι σας αφορά, μέχρι πού μπορείτε να υποχωρήσετε;
Ν. Γαλάνης: Κοιτάξτε, υπάρχει μια ιστορία λεηλασίας γύρω από το ΠΑΣΟΚ και την Αριστερά. Υπάρχει ένα φλερτ που κορυφώνεται όταν το ΠΑΣΟΚ πέφτει, και ένα διαζύγιο όταν το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει. Αυτό έχει να κάνει ακριβώς με τη λεηλασία και είναι γνωστό το παιχνίδι και έχει παιχτεί πολλά χρόνια. Πλήττουμε πλέον από αυτή τη διαδικασία. Το ζήτημα δεν είναι τι θα κάνουμε με το ΠΑΣΟΚ, αλλά τι θα κάνουμε με τον κόσμο. Αν, λοιπόν, το ζήτημα είναι τι θα κάνουμε με τον κόσμο, ας βάλουμε κάτω τα προγράμματα και ας μιλήσουμε συγκεκριμένα. Για παράδειγμα, θα αποσυρθούν οι νόμοι, οι συνθήκες και οι οδηγίες που είναι υπεύθυνες για την κρίση; Είναι ένα συγκεκριμένο ερώτημα που το θέτουμε στο ΠΑΣΟΚ και αν έχουμε θετική απάντηση να πάμε στο δεύτερο ερώτημα, στο οποίο, όμως, το ΠΑΣΟΚ έχει απαντήσει ήδη. Και αφορά το αν θα καταργηθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας ή αν θα τροποποιηθεί το πλαίσιο άσκησης της οικονομικής πολιτικής στην Ελλάδα. Να το πούμε και πιο δύσκολα: Μπορεί να πάρει “κεϋνσιανά” μέτρα το ΠΑΣΟΚ για την αντιμετώπιση της κρίσης, κάτι που είναι και στο πλαίσιο της σοσιαλδημοκρατίας; Αυτό, όμως που φαίνεται είναι ότι η σοσιαλδημοκρατία και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα δεν μπορεί να το κάνει, γιατί έχει ταυτιστεί πλέον με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Άρα, για ποιο λόγο να καλούμαστε εμείς να γίνουμε αιμοδότες του ΠΑΣΟΚ; Εμείς άλλο θέλουμε να υπηρετήσουμε, και αν οι στόχοι που θέλει να υπηρετήσει ο καθένας βρίσκονται σε σύγκρουση, τότε δεν μπορεί να γίνει συνεργασία. Η συνεργασία στο ΣΥΡΙΖΑ έγινε γιατί συνομολογήσαμε ότι θέλουμε να υπηρετήσουμε μία άποψη, ιδέα, γραμμή, στόχο κ.λπ. Εμείς λέμε το εξής: Ας δούμε το θέμα της αντιμετώπισης της κρίσης και ας αφήσουμε τους υπεύθυνους, γιατί η πολιτική του ΠΑΣΟΚ είναι υπεύθυνη. Ας πάμε στο συγκεκριμένο: Θα αποσυρθούν νόμοι μιας δεκαετίας που έχουν οδηγήσει στην κρίση; Είναι ένα ερώτημα. Θα αποσυρθούν οδηγίες ή θα κοντράρουμε οδηγίες από την πλευρά της ΕΕ που βαθαίνουν την κρίση; Είναι ένα ερώτημα. Θα μιλήσουμε για την άμεση κάλυψη των αναγκών στην υγεία, την παιδεία κ.λπ.; Δεν συζητάμε για επαναστάσεις και εξεγέρσεις. Συζητάμε για συγκεκριμένα μέτρα που έχουν σχέση με τους εργαζόμενους και τα προβλήματα. Θα σταματήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις; Θα εθνικοποιήσουμε σημαντικούς τομείς; Είναι κάποια πολύ σημαντικά ερωτήματα. Ακούμε συνεχώς για συνεργασίες κ.λπ., ακόμα και την ημέρα των εκλογών το έβαζε ο κ. Ρέππας στο σύντροφο Θεωνά. Δεν μπαίνουν, λοιπόν, έτσι θολά τα ζητήματα. Έχουμε να κάνουμε με συγκεκριμένες πολιτικές, στις οποίες η Αριστερά έχει πάντα ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά της. Και το έχει αποδείξει αυτό ιστορικά. Έχει συμμαχήσει ακόμα και με το… διάολο αν αυτό υπηρετεί το λαό. Να μιλήσουμε για το ΕΑΜ, την ΕΔΑ και μια σειρά περιπτώσεις που η Αριστερά έχει συνεργαστεί με τους πάντες στην αρχή της υπηρέτησης των αναγκών και των συμφερόντων του λαού;
Πιο καθαρή απάντηση από αυτήν, και μάλιστα όταν δηλώνεται ότι το κύριο είναι το τι θα κάνουμε με τον κόσμο, άρα και πώς θα αποσπαστεί κόσμος από την επιρροή του ΠΑΣΟΚ, όταν δηλώνεται καθαρά ότι υπάρχει ιστορία λεηλασίας της αριστεράς από το ΠΑΣΟΚ και όταν μπαίνουν μια σειρά από όροι που ανατρέπουν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική κ.λπ., δεν καταλαβαίνουμε πούθε βγαίνει το συμπέρασμα ότι… “θα συνεργαζόμασταν με το ΠΑΣΟΚ αν έπαιρνε κεϋνσιανά μέτρα”.
Οι ακόμα πιο “καθαροί” και “επαναστάτες” του ΠΡΙΝ προχώρησαν κι άλλο τη σαχλαμάρα: Σε άρθρο με τίτλο “ΣΥΡΙΖΑ: όποιος πατά σε δύο βάρκες στο τέλος πέφτει” αναφέρεται:
Έτσι την περασμένη βδομάδα που ο Παπανδρέου μιλούσε και αυτός για μηδενική ανοχή στη “λαθρομετανάστευση”, τα στελέχη της ΚΟΕ σε συνέντευξη τύπου δήλωναν ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάποιες προγραμματικές θέσεις που αν τις αποδέχονταν το ΠΑΣΟΚ, πολύ ευχαρίστως θα συνεργαστούμε μαζί του”.
Το συμπέρασμα από όλα αυτά για τους συντάκτες του ΠΡΙΝ; “ΚΟΕ καλεί… ΠΑΣΟΚ”. Μπράβο παιδιά. Καλά τα καταφέρνετε. Περίπου σαν “διαστρεβλώνω παραμένοντας στραβός, άρα υπάρχω”. Υπάρχω σε διαρκή στασιμότητα και το γουστάρω…
Δεν πειράζει, ας νομίζουν ό,τι θέλουν. Η ΚΟΕ δοκιμάζει τη γραμμή με πολύπλευρο τρόπο, προσπαθεί να αλλάξει έμπρακτα τα πράγματα και παρεμβαίνει. Τι αντιλαμβάνονται οι “καθαρούτσικοι”; ΦιλοΕΕ η ΚΟΕ, και τώρα φιλοΠΑΣΟΚ. Να δούμε τι άλλο θα σκαρφιστούν. Η ΚΟΕ θα συνεχίσει να κατοχυρώνεται ως σημαντική και εξελισσόμενη αριστερή δύναμη, παλεύοντας μια συγκεκριμένη πολιτική γραμμή και τακτική που δεν φοβάται την αναμέτρηση με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Η ΚΟΕ θα ξεχωρίσει και δυναμώσει σαν μια δύναμη που πραγματικά έχει πάρει διαζύγιο από το σεχταρισμό, το δογματισμό και τον πολιτικό πρωτογονισμό.