1η Πανελλαδική Σύσκεψη ΣΥΡΙΖΑ: Εισήγηση του Ρούντι Ρινάλντι, συντονιστή της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ

"Καθήκον των καθηκόντων η αλλαγή των συσχετισμών υπέρ της Αριστεράς"

Σήμερα, εδώ, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ξεκινάμε τις εργασίες της 1ης Πανελλαδικής Σύσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα, εδώ, όλοι και όλες, πραγματοποιούμε μια μεγάλη συνάντηση του λαού της Αριστεράς, σε συνθήκες ιδιαίτερα κρίσιμες για τους εργαζομένους της χώρας και τους λαούς της περιοχής μας. Σήμερα, εδώ, μέσα από μια πρωτόγνωρη διαδικασία, τέτοια που δεν έχει ξαναγίνει, θεμελιώνουμε, βήμα το βήμα, την αξιοπιστία της Αριστεράς και δημιουργούμε τις προϋποθέσεις να υπάρξει μια μεγάλη στροφή στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου.

Σήμερα, εδώ, όλοι και όλες, είμαστε σίγουροι για ένα μεγάλης σημασίας γεγονός: Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει το ενδιαφέρον και τις προσδοκίες δεκάδων και εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στη χώρα μας, ο ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύεται σε μια ελπίδα και προοπτική για τους εργαζομένους και τη νεολαία, τις γυναίκες, τους καταπιεζόμενους, τους μετανάστες, τους χωρίς φωνή, τους "από τα κάτω".

Για να φθάσουμε εδώ, έχει διανυθεί μια μεγάλη πορεία προσπαθειών, αγώνων, κοινών επιτυχιών. Για να φθάσουμε απόψε εδώ, έγινε μια καταπληκτική διαδικασία που ξεπέρασε τις προσδοκίες μας. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε ορισμένα στοιχεία που το τεκμηριώνουν. Μέσα σε ένα μήνα έγιναν συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε όλη τη χώρα. Έχουμε καταμετρήσει μέχρι στιγμής 161 συνελεύσεις, στις οποίες πήραν μέρος πάνω από 10.000 άνθρωποι, μίλησαν και παρενέβησαν σε αυτές περίπου 1.400 σύντροφοι και συντρόφισσες και αναδείχθηκαν 2.000 εκπρόσωποι για την Πανελλαδική Σύσκεψη. Στο site του ΣΥΡΙΖΑ αναρτήθηκαν 41 παρεμβάσεις, που αφορούσαν τη συζήτηση, και θέματα για την Πανελλαδική Συνάντηση. Τέλος, και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία, ξέρουμε καλά πως στις συνελεύσεις πήραν μέρος και παρακολούθησαν πολλά μέλη του ΠΑΣΟΚ, μέλη και ψηφοφόροι του ΚΚΕ καθώς και άλλων οργανώσεων της Αριστεράς. Ξέρουμε καλά πως το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ, το κάλεσμα μιας μεγάλης συστράτευσης για την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού έχει διεισδύσει σε όλους τους χώρους, ενδιαφέρει και απασχολεί μεγάλα ακροατήρια, δημιουργεί μια νέα κατάσταση όχι μόνο στα πλαίσια της Αριστεράς, αλλά και στην πολιτική ζωή του τόπου. Αλλάζει το πολιτικό τοπίο, αλλάζουμε το πολιτικό τοπίο, μπορούμε να κάνουμε την Αριστερά πρωταγωνιστική δύναμη, δύναμη ελπίδας και ανατροπής συσχετισμών, δύναμη αλλαγής της κοινωνίας.

Σε όλες τις συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, από μεριάς της Γραμματείας, η συζήτηση άνοιγε με 4 δεσμεύσεις προς τον κόσμο της Αριστεράς. Τις επαναλαμβάνουμε και απόψε πολύ κωδικά:

• Δεσμευόμαστε να αγωνιστούμε για την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού και όλων των πολιτικών του.
• Δεσμευόμαστε να αναδείξουμε, υποστηρίξουμε, εκφράσουμε σε πολιτικό επίπεδο όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες, όλες τις αντιστάσεις και τα κινήματα που αναδεικνύονται.
• Δεσμευόμαστε να αναδείξουμε την Αριστερά σε πρωταγωνιστική δύναμη, μια Αριστερά όχι συμπληρωματική των δύο πόλων του δικομματισμού, όχι διαχειριστική δύναμη κεντροαριστερών εκδοχών της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και έρμαιο του κυβερνητισμού.
• Δεσμευόμαστε να συγκροτήσουμε το ΣΥΡΙΖΑ, να πάρουμε όλα εκείνα τα μέτρα και τις αποφάσεις που θα κάνουν πιο ισχυρό και πιο αποτελεσματικό το εγχείρημα αυτό.

Μέσα στις συνελεύσεις έγινε πλούσια και ενδιαφέρουσα συζήτηση, κατατέθηκαν προτάσεις, εκφράστηκε μια αισιοδοξία και αγωνία του κόσμου για την πορεία της Αριστεράς και ειδικά του εγχειρήματός μας. Όπως ήταν φυσικό, η κύρια συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τα ακόλουθα θέματα: Το νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται και τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό, τα όρια και τις δυνατότητες του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο νέο σκηνικό, την παρουσία και τη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ τοπικά, κλαδικά, πανελλαδικά. Σήμερα, εδώ, αυτές τις τρεις μέρες, μέσα από τη συζήτηση και τη συνόψιση των συμπερασμάτων μας, μέσα από τις καταλήξεις μας, θα δώσουμε απαντήσεις, θα δώσουμε ορισμένες απαντήσεις στα ζητήματα αυτά, θα χαράξουμε κατευθύνσεις, θα ζυμώσουμε απόψεις, θα ανταλλάξουμε εμπειρίες, σκέψεις και προτάσεις για το μέλλον. Για ένα πράγμα είμαστε σίγουροι. Δημιουργούμε με το εγχείρημά μας, συμβάλλουμε με το εγχείρημά μας σε ένα νέο κινηματικό, μαζικό ρεαλισμό, που καταγράφει μια δυναμική που πολλές φορές ξεπερνάει τις προσδοκίες μας.

Η πολιτική και κοινωνική κατάσταση

Δεν είμαστε υπερβολικοί σε αυτά που ισχυριζόμαστε. Δρούμε μέσα σε μια ιδιαίτερη πολιτική και κοινωνική κατάσταση, που πρέπει να αντιληφθούμε τα βασικά της χαρακτηριστικά, τις βασικές της τάσεις, και να ορίσουμε ένα δραστήριο και καταλυτικό ρόλο μέσα σε αυτήν. Συγκλίνουν διάφοροι κύκλοι κρίσης. Πρώτα, η τεράστια οικονομική και χρηματιστηριακή κρίση. Το πετρέλαιο πλησίασε τα 111 δολάρια το βαρέλι, η σχέση δολαρίου και ευρώ πλησιάζει το 1 προς 1,6, σκάνε διάφορες χρηματιστηριακές φούσκες, τεράστιοι τραπεζικοί κολοσσοί καταρρέουν, όλοι αναφέρονται σε μια ύφεση της οικονομίας σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Άρα οι επιπτώσεις της είναι δεδομένες και στη χώρα μας. Δεύτερον, η γρήγορη φθορά του δικομματισμού στη χώρα μας οδηγεί σε μια πολιτική κρίση, που ακόμα δεν έχει διαφανεί η έκτασή της, αλλά όλα μαρτυρούν πως είναι βαθιά και θα έχουμε μεγάλες ανατροπές και ανακατατάξεις. Τρίτον, έχουμε μια κρίση στη Βαλκανική, όπου με το γνωστό "δυναμικό" τρόπο των Αμερικάνων κατασκευάζονται κράτη, ενώ με τη βοήθεια της ΕΕ επιβλέπεται οικονομικά και στρατιωτικά η συγκρότησή τους και η αντιπαράθεσή τους με τις υπόλοιπες εθνότητες ή κράτη. Όμως, μέσα σε αυτό το περιβάλλον, τα τελευταία χρόνια, ξεπροβάλλει ένα νέο μεγάλο κύμα αγώνων σε ολόκληρο τον κόσμο, που έχει τη ρίζα του στα τραγικά αδιέξοδα που δημιουργεί ο νεοφιλελευθερισμός και ο ιμπεριαλισμός. Στη χώρα μας, πιο ειδικά, η τεράστια συμπίεση που έχουν δεχτεί τα λαϊκά στρώματα και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι, η νέα γενιά χωρίς μέλλον, η συνειδητοποίηση πως ο δικομματισμός υπηρέτησε το νεοφιλελευθερισμό –με τη σημαία του "εκσυγχρονισμού" χτες και σήμερα με τη σημαία της "μεταρρύθμισης"– έχουν οδηγήσει στο δρόμο της αντίστασης και του αγώνα εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Το ξέρουμε και το ζούμε: έχει αυξηθεί η συμμετοχή σε όλες τις κινητοποιήσεις. Το είδαμε στις 12/12 για το ασφαλιστικό, το είδαμε με το καταπληκτικό κίνημα Παιδείας για το άρθρο 16, το είδαμε, λίγες μέρες πριν, με τις 15.000 ανθρώπων στη συγκέντρωση της Καβάλας, με τις 5.000 που συγκεντρώθηκαν στο Ρίο. Το βλέπουμε με το μεγάλο απεργιακό κύμα που έχει φουντώσει για το επαίσχυντο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. που ξαναφέρνει σαν κλέφτης η κυβέρνηση Καραμανλή ξεσηκώνοντας τη γενική κατακραυγή. Το βλέπουμε με την άνοδο των αγωνιστικών διαθέσεων στα λιμάνια, με τους εργαζομένους στους ΟΤΑ. που τους μεταχειρίζονται σαν σκουπίδια, με τους εναερίτες της ΔΕΗ, με τους κούριερ, που διαδηλώνουν, με τους απεργούς τραπεζικούς. Η αντεργατική, κυνική, αντικοινωνική πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή, των νονών, των πλασιέ μεγάλων συμφερόντων, των κουμπάρων, των νταβατζήδων πρέπει να ηττηθεί. Εδώ εμείς, η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, ενώνουμε τη φωνή μας με όλη την αγωνιζόμενη κοινωνία και βροντοφωνάζουμε: Να νικήσουν οι αγώνες – Μπλακάουτ στα σχέδια της κυβέρνησης – Ενεργητική υπεράσπιση των απεργών και των απεργιών – Στα σκουπίδια το νομοσχέδιο – Κάτω τα χέρια από την ασφάλιση. Αυτή η μάχη έχει ιδιαίτερη σημασία. Και γίνεται τούτες τις μέρες. Πρέπει να δράσουμε. Είναι η ώρα και η στιγμή του αγώνα. Αφίσες-προκηρύξεις τώρα εδώ. Όλοι στην απεργία της 19. Όλοι στους δρόμους. Γενικός ξεσηκωμός. Πρωτοβουλίες παντού. Είναι ζήτημα επιβίωσης της κοινωνίας.

Ο κόσμος στρέφεται στην Αριστερά

Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή. Ο δικομματισμός περνάει τη μεγαλύτερη κρίση του. Η κυβέρνηση Καραμανλή αναδεικνύεται σε μια κυβέρνηση μειοψηφίας και φθείρεται με μεγάλο ρυθμό. Το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει μια κρίση ακόμα μεγαλύτερη, ακριβώς γιατί έχουν διαρραγεί οι δεσμοί του με τον κόσμο που εξέφραζε, και η νεοφιλελεύθερη πολιτική που υποστηρίζει και ακολουθεί δεν αφήνει περιθώρια για συμβόλαια που θα στήριζαν μια σοσιαλδημοκρατική διαχείριση. Η καταστροφή της αγροτιάς, η λιτότητα και η ακρίβεια, ο υπερδανεισμός των νοικοκυριών και η τοκογλυφία των τραπεζών, η απολίπανση μεσαίων στρωμάτων, η φτωχοποίηση δεν επιτρέπουν μια ανάταξη της κατάστασης.

Ο κόσμος στρέφεται προς την Αριστερά. Στρέφεται προς την Αριστερά και ειδικά προς το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σημαντικό στοιχείο και δημιουργεί μια νέα κατάσταση αυτή η στροφή προς την Αριστερά. Τα γκάλοπ καταγράφουν αυτή τη στροφή και το αυξημένο ενδιαφέρον προς την Αριστερά. Η ρίζα όμως δεν βρίσκεται στην επικοινωνιακή πολιτική αλλά σε ορισμένα πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Υπάρχει τεράστια συμπίεση των λαϊκών στρωμάτων Καταγράφηκε μια αυξημένη κινηματική κινητικότητα, έγιναν αγώνες και υπήρξαν και επιτυχίες μέσα από τους αγώνες Υπάρχει μια μεγάλη κρίση στο δικομματισμό και στο πολιτικό σύστημα. Υπήρξε και υπάρχει μια παρέμβαση της Αριστεράς, και ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ, που με το ενωτικό του μήνυμα, το παράδειγμά του, την πειστική αντιπολίτευση, τις προτάσεις του, την παρουσία του στους αγώνες και την υποστήριξη που δίνει σε αυτούς. Όλα αυτά εξηγούν την αλματώδη αύξηση του ενδιαφέροντος και της υποστήριξης που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ιδιαίτερες οι στιγμές που ζούμε. Λένε πως "μια δραστική αλλαγή συσχετισμών βρίσκεται εν εξελίξει και το ζητούμενο πλέον είναι το νέο σημείο ισορροπίας". Το ζήτημα για μας μπαίνει ως εξής: Ποιο μπορεί να είναι και ποιο θα είναι πραγματικά το σημείο, η δύναμη, η επιρροή και η εμβέλεια της Αριστεράς σε αυτό; Πρόκειται για μια στιγμή δυνατοτήτων και ευκαιρίας για την Αριστερά. Να κερδίσει ακροατήρια, να δυναμώσει, να ανατρέψει συσχετισμούς, να φέρει ανακατατάξεις, να αναπτυχθούν αντιστάσεις και κινήματα, να προβληθούν θέσεις, να αναδειχθούν αιτήματα, να τεθούν στόχοι, να υπάρξει μια πολιτιστική μορφωτική αναγέννηση. Ένα εγχείρημα σαν το ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο που μπορεί να αναδείξει και να αξιοποιήσει αυτήν τη μεγάλη ευκαιρία που παρουσιάζεται. Και δεν είναι κάθε στιγμή, κάθε περίοδος κ.λπ. στιγμή ευκαιρίας. Θέλει τόλμη, θέλει ιδέες, θέλει πολιτική, θέλει οργάνωση, θέλει σύνεση, θέλει προτάσεις. Αλλά, αν λείψει η συναίσθηση της ειδικής στιγμής και της ειδικής ευκαιρίας, ο τρόπος παρέμβασης είναι πολύ διαφορετικός. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο λαός της Αριστεράς στην Ελλάδα έχουν μια μεγάλη ευκαιρία να αδράξουν και να αλλάξουν το πολιτικό σκηνικό. Αυτό είναι το κύριο που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, σύντροφοι και συντρόφισσες, αυτό είναι που μας δίνει προωθητική δύναμη μέχρι τώρα, αυτό πρέπει πιο μελετημένα, πιο τολμηρά, πιο ενωτικά, πιο κινηματικά, πιο αποτελεσματικά να προωθήσουμε.

Καθήκον η αλλαγή των συσχετισμών

Στη διάρκεια των συνελεύσεων, συζητήθηκαν πολύ και σχολιάστηκαν με διαφορετικούς τρόπους οι προτάσεις και διατυπώσεις που έγιναν για μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία και κυβέρνηση με πυρήνα την Αριστερά. Δεν φοβόμαστε αυτή τη συζήτηση. Ξέρουμε πως η νέα κατάσταση που δημιουργείται θα φέρει και νέα καθήκοντα και νέα προβλήματα, που πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

Ας δούμε λίγο πιο γενικά το θέμα. Τα κρίσιμα ζητήματα είναι δύο: Ποιο είναι το ανώτατο όριο της πολιτικής μας παρέμβασης, ποια είναι η κινητήρια ιδέα; Εδώ πραγματικά δεν μπορούμε να βάλουμε απλά τη διαμαρτυρία, την άμυνα, την αντίσταση απλά στο νεοφιλελευθερισμό. Η Αριστερά, εκφράζοντας τον κόσμο της εργασίας απέναντι στον κόσμο του κεφαλαίου, φιλοδοξεί να μετασχηματίσει την κοινωνία, να διευθύνει την κοινωνία, σύμφωνα με ένα κοινωνικό σχέδιο που έχει άλλες αξίες, άλλες προτεραιότητες από αυτές του καπιταλισμού. Ακόμα, μπορούμε να προσθέσουμε πως σε ολόκληρο τον κόσμο σήμερα έχουμε εγχειρήματα μεγάλων λαϊκών κινημάτων και κοινωνικών συμμαχιών, που έφτασαν μέχρι και στην κυβερνητική επικράτηση. Η Λατινική Αμερική είναι κοντά και μακριά ταυτόχρονα, αλλά δείχνει δυνατότητες και παραλλαγές εγχειρημάτων που πρέπει να μας διδάξουν. Τη στιγμή, λοιπόν, που η Αριστερά πρέπει να έχει ανοικτά τα ανώτερα όρια, τους στόχους και σκοπούς της, πρέπει να απαντήσουμε στα καθήκοντα που μας βάζει η συγκυρία και στις ανάγκες που πρέπει επίσης να εκπληρωθούν, για να μιλάμε σοβαρά για τα όρια που είπαμε. Και το καθήκον των καθηκόντων, για να μιλήσω έτσι, είναι η αλλαγή των συσχετισμών, εδώ και τώρα, προς όφελος της Αριστεράς. Και τούτο μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τη συμβολή να οικοδομήσουμε αντιστάσεις, κινήματα, αγώνες και μέσα από αυτά και παράλληλα με αυτά να οικοδομήσουμε πρόγραμμα και μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων για την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού. Ποια πολιτική, ποια ταχτική μπορεί να μας κάνει πιο ελκτικούς, πιο αποτελεσματικούς, πιο πειστικούς, πιο δεμένους με αυτούς που θέλουμε να εκφράσουμε; Γιατί, αν θέλουμε να αλλάξουμε το σκηνικό και τους συσχετισμούς, πρέπει να προβληματιστούμε σοβαρά για το τι δημιουργεί σήμερα δύναμη και μέσα από ποια κανάλια μονιμοποιείται η δύναμη και αυξάνεται η επιρροή της Αριστεράς στην κοινωνία. Στο σημείο αυτό πρέπει να έχουμε την ικανότητα να μάθουμε από το παρελθόν, γιατί υπάρχουν και καλές στιγμές της Αριστεράς στα θέματα αυτά –και καλά κάνουν όσοι αναφέρονται στα παραδείγματα του ΕΑΜ, της ΕΔΑ, του Πολυτεχνείου– και μακάρι στο μέλλον να γίνεται αναφορά με θετικό τρόπο στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτό μένει να αποδειχτεί και είναι στο χέρι μας, σύντροφοι, να το αποδείξουμε.

Έχουμε να μάθουμε από το παρόν. Υπάρχουν στο σύγχρονο κόσμο σοβαρά και σημαντικά ελπιδοφόρα εγχειρήματα της Αριστεράς. Αναφέρθηκε η Λατινική Αμερική, αλλά υπάρχει και η Ευρώπη. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα στην Ολλανδία, το νέο κόμμα της Αριστεράς στη Γερμανία, για παράδειγμα, το Μπλόκο της Αριστεράς στην Πορτογαλία, το δικό μας εγχείρημα, ο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι σημαντικό και πρέπει να το προβάλλουμε και στην Ευρώπη.

Δεν εθελοτυφλούμε, δεν τα βλέπουμε όλα ρόδινα. Υπάρχουν πολλά και αντιφατικά σημάδια. Στη Γαλλία έχουμε σε ένα χρόνο τρεις μεγάλες στιγμές: το "όχι" στο Ευρωσύνταγμα, την εξέγερση των γκέτο, και το νεολαιίστικο κίνημα, που απέρριψε το νόμο για τις εργασιακές σχέσεις και την ευέλικτη εργασία, αλλά είχαμε μια άσχημη εκλογική καταγραφή της Αριστεράς. Στην Ιταλία, η συμμετοχή στην κεντροαριστερή κυβέρνηση Πρόντι έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα από όσα είχαν προβληθεί για την υποστήριξη της συμμετοχής μαζί με μια μεγάλη παραλυσία του κινήματος. Στην Ισπανία, η Ενωμένη Αριστερά καταγράφει θλιβερά εκλογικά αποτελέσματα. Οι σειρήνες του κυβερνητισμού και της κεντροαριστεράς σαλπίζουν τάχα ρεαλιστικά διλήμματα και πρακτικά κάνουν μεγάλες εκπτώσεις στο πρόγραμμα, καταλήγοντας στη συνδιαχείριση. Έχουμε όμως να διδαχθούμε και από το μέλλον. Ζούμε σε ένα σύστημα που καταργεί τη ζωή, επιβάλλει την ομοιομορφία, χτυπά την κοινωνικότητα, καταστρέφει το περιβάλλον, αποκτηνώνει τον άνθρωπο, τρέφεται με τον πόλεμο και τις γενοκτονίες. Το όραμα της Αριστεράς ήταν πάντα ένας κόσμος χωρίς καταπίεση, εκμετάλλευση και πόλεμο. Ο 20ός αιώνας ήταν ένας πλούσιος σε γεγονότα αιώνας, επιταχύνθηκε η οικονομική, κοινωνική και επιστημονική ζωή, δημιουργήθηκαν προϋποθέσεις για ένα ξεπέρασμα του καπιταλισμού, υπήρξαν ρήγματα στον καπιταλισμό, σημειώθηκαν μεγάλα απελευθερωτικά κινήματα και μεταβατικά εγχειρήματα. Ο αιώνας έκλεισε με την εγκαθίδρυση της Νέας Τάξης και του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, που όμως έβαλε σε ακόμα μεγαλύτερες περιπέτειες ολόκληρο τον κόσμο. Ξέρουμε ότι οι προηγούμενες προσπάθειες ήταν ατελείς, δεν αποτελούν την απάντηση που σαν τυφλοσούρτης θα μας οδηγεί στους νέους δρόμους που πρέπει να ανοίξουμε. Ξέρουμε ότι πρέπει να ανανεώσουμε και να εμπλουτίσουμε το πρόγραμμά μας, ώστε να είναι πράγματι ριζοσπαστικό και απελευθερωτικό. Πρέπει επομένως να μάθουμε και από το μέλλον, να αντλήσουμε την ποίησή μας από το μέλλον.

Οι… Κασσάνδρες του ΣΥΡΙΖΑ

Πολλοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο του ΣΥΡΙΖΑ. Ορισμένοι το αποκαλύπτουν σαν ένα κόλπο, μια εφεδρεία του συστήματος, άλλοι το ξορκίζουν σαν μια απειλή για το πολιτικό σύστημα, άλλοι το ερμηνεύουν σαν αποτέλεσμα της μιντιακής πολιτικής, άλλοι το βλέπουν με καχυποψία σαν ένα εκλογικό κόλπο ορισμένων δυνάμεων και ιδιαίτερα της πιο μεγάλης δύναμης μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι χαίρονται από την ταύτιση που γίνεται πολλές φορές ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και το ΣΥΝ, άλλοι νευριάζουν με αυτήν, άλλοι δεν μπορούν μέσα στην απροσδιοριστία και θέλουν πιο καθαρά πράγματα, άλλοι βλέπουν το ΣΥΡΙΖΑ σαν όχημα προς τον κυβερνητισμό.

Λαθεύουν όσοι δεν τοποθετούν το ΣΥΡΙΖΑ μέσα στους γενικούς και ειδικούς όρους που περιγράψαμε και τον παρουσιάζουν σαν ιδιαίτερο κόλπο ή και σχέδιο μιας επιτελικής ομάδας. Λαθεύουν όσοι δεν βλέπουν την υλική βάση που τροφοδοτεί τις αντιστάσεις, την κρίση του δικομματισμού και τις αιτίες της, την απονομιμοποίηση του νεοφιλελευθερισμού, την ελκτική δύναμη που έχει ένα πραγματικό ανοικτό και ενωτικό εγχείρημα της Αριστεράς.

Όσοι σαν Κασσάνδρες προφητεύουν τα μελλούμενα ξεχνούν ότι το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είχε υπάρξει, αν δεν υπήρχαν πριν άλλες συναντήσεις: στα κινήματα και ειδικά στο αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα. Στο Σιάτλ, στη Γένοβα, στη Φλωρεντία, στο Ευρωπαϊκό και Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, στο αντιπολεμικό κίνημα, στα κινήματα για την προστασία των δημόσιων χώρων, στις δημοτικές και νομαρχιακές συνεργασίες, στους αγώνες της νεολαίας.

Θα συνεχίσουμε να λέμε ότι είμαστε υπό δοκιμή, θα ζητάμε να μας κρίνουν και να μας ελέγχουν με αυστηρότητα, να κρινόμαστε όχι από τι δηλώνουμε αλλά από τι κάνουμε. Θα συνεχίσουμε να διατηρούμε ανοικτό το χαρακτήρα του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ, θα βαθαίνουμε και θα συγκροτούμε περισσότερο αυτό το ενωτικό, μαζικό του χαρακτήρα. Ξέρετε καλά ότι έχει διεξαχθεί μια γόνιμη συζήτηση για τη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρετε ότι έγινε συζήτηση γύρω από το χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ και του μέλους του ΣΥΡΙΖΑ. Χτες, στη συνέντευξη Τύπου που δώσαμε, έγινε και ερώτηση για το πώς αντιμετωπίζουμε αυτό το ζήτημα. Απαντήσαμε: Το αντιμετωπίζουμε δημιουργικά. Το συζητάμε, ψάχνουμε να βρούμε λύσεις και έχουμε δώσει την εξής απάντηση, προς το παρόν. Συνελεύσεις τοπικά, κλαδικά σε όλους τους νομούς, σε όλες τις πόλεις, σε όλες τις γειτονιές, σε όλους τους χώρους που δουλεύει ο κόσμος, σε όλους τους χώρους που σπουδάζει. Συντονιστικές επιτροπές που να εκλεγούν, να βγουν, να διοριστούν, να φτιαχτούν, να βρει ο κόσμος τρόπους να φτιάξει τέτοιες συντονιστικές επιτροπές μέσα από τις γενικές συνελεύσεις. Συντονισμός με τη Γραμματεία στην Αθήνα, πανελλαδική συνάντηση –αυτή που κάνουμε τώρα– ή πανελλαδικές συναντήσεις θεματικές ή για άλλα ζητήματα που μπορεί να προκύψουν και, βεβαίως, ξανά συζήτηση όλων αυτών των προβλημάτων με βάση τη δυναμική που θα έχει όλη αυτή η διαδικασία που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα.

Υπάρχει ζήτηση για ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει ζήτηση για συμμετοχή και υπάρχει προσπάθεια δημιουργικής απάντησης αυτών των ζητημάτων, που σημαίνει πρωτίστως λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ, τοπικά, πανελλαδικά και κεντρικά, και όχι υποκατάσταση της λειτουργίας του, και κατοχύρωση με όλους τους δυνατούς τρόπους του ανοικτού του χαρακτήρα, του ενωτικού του χαρακτήρα σε όλες τις εκδηλώσεις και εκπροσωπήσεις.

Έτσι ώστε να κάνουμε το ΣΥΡΙΖΑ ένα μεγάλο χώρο υποδοχής και έκφρασης μιας Αριστεράς δημοκρατικής, ενωτικής, τολμηρής, αποτελεσματικής, χρήσιμης, αναγκαίας, ρεαλιστικής, άμεσης, απλής, λαϊκής, μαχητικής, σύγχρονης, ευρύχωρης, φωτεινής, οραματικής, ριζοσπαστικής, καθημερινής, μεγάλης, μορφωτικής. Χωράνε –επομένως– και άλλοι προσδιορισμοί, που η πείρα μάς έμαθε ότι δεν είναι αυτονόητοι, και χρειαζόμαστε μια Αριστερά που να χωρά και να εκφράζει πολύ περισσότερο κοινωνικό πλούτο και κοινωνικότητα από τον αντίπαλό της, κι όχι μια συρρικνωμένη εκδοχή Αριστεράς που ταμπουρώνεται σε καθαρότητες, δογματισμούς και μεγάλα λόγια. Θέλουμε και δικαιούμαστε μια Αριστερά πρωταγωνιστική.

"Ζήτηση για ΣΥΡΙΖΑ"

Αν η ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ έγινε τυπικά το 2004, αν η ουσιαστική του θεμελίωση επιτεύχθηκε στις εκλογές του 2007, το 2008 –μετεκλογικά– ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει και αναγνωρίζεται, αρχίζουν να ανεβαίνουν οι "μετοχές" του, να ανεβαίνουν οι προσδοκίες του και οι προσδοκίες του λαού από αυτόν.

Στη βάση αυτή, παρουσιάζεται από την κοινωνία, από την Αριστερά, μια "ζήτηση για ΣΥΡΙΖΑ". Οι διευρύνσεις προς το ΣΥΡΙΖΑ θα δυναμώσουν, και πρέπει να ετοιμαστούμε να υποδεχτούμε και να απαντήσουμε σε αυτή τη ζήτηση. Η διαχείριση αυτής της "ζήτησης για ΣΥΡΙΖΑ" πρέπει να γίνει με ουσιαστικό και υπεύθυνο τρόπο. Δεν επιτρέπεται να αποδειχθεί μια φούσκα.

Κόκκινο νήμα είναι η εμβάθυνση των ποιοτικών χαρακτηριστικών του εγχειρήματος αυτού, εμβάθυνση της αριστερής κατεύθυνσης, με θέσεις και προτάσεις που να ανοίγουν δρόμους, να αλλάζουν συσχετισμούς, να πείθουν το λαό, να συγκινούν και να κινητοποιούν για στόχους χειροπιαστούς, συγκεκριμένους. Ως πού μπορούν να φτάσουν οι προσδοκίες μας σήμερα, αύριο, στο μέλλον; Αλλαγή συσχετισμών, νέα κοινωνικά μπλοκ που επιβάλλουν ρυθμίσεις και λύσεις, πολιτικά και κοινωνικά μέτωπα ανατροπής του νεοφιλελευθερισμού, μεγάλα μαζικά και ελπιδοφόρα κινήματα υπεράσπισης της ζωής και του περιβάλλοντος, νέες κοινωνικές και πολιτικές πλειοψηφίες με πυρήνα την Αριστερά στην πολιτική ζωή του τόπου. Θέλουμε μια τέτοια Αριστερά, που να είναι πειστική όταν θα καλεί τους εργαζομένους και τα κινήματα στην ελπιδοφόρα προοπτική, στην προοπτική του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού. Απευθυνόμενη πρώτα και κύρια στον κόσμο, στον οποίο πρέπει να αναφέρεται, στους εργαζομένους, τους φτωχούς, τους αποκλεισμένους, στη νεολαία, να φαίνεται ότι είναι η δύναμη η οποία στηρίζει κάθε άνθρωπο που καταπιέζεται σ’ αυτή την κοινωνία, η δύναμη η οποία θέλει να αλλάξει ολόκληρο τον κόσμο και δεν ντρέπεται να το δηλώνει αυτό και να το διαδηλώνει. Οι νέες διευρύνσεις, οι νέες συναντήσεις, η "νέα μεταπολίτευση από τα κάτω" να αποκτήσουν μια νέα ταυτότητα, δημοκρατική, αριστερή, ενωτική, ο νέος ριζοσπαστισμός να αναδείξει ένα γνήσιο αντινεοφιλελεύθερο λόγο, δηλαδή αντικαπιταλιστικό και αντιμπεριαλιστικό, να προβάλουμε το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό σαν ρεαλιστική υπέρβαση των αδιεξόδων που συσσωρεύει ο καπιταλισμός, να αγωνιστούμε για ένα νέο κόσμο που θα χωρά πολλούς κόσμους, που θα χειραφετεί τον άνθρωπο από δουλείες, αλλοτριώσεις, εκμετάλλευση, όπου όλα θα είναι για όλους και το εγωιστικόν αλλοτριωμένο άτομο θα είναι παρελθόν. Από σήμερα χτίζουμε μέσα στους αγώνες μας αυτή την απελευθερωτική προοπτική.

• Να απαντήσουμε στη "ζήτηση για ΣΥΡΙΖΑ"
• Να αναδείξουμε την Αριστερά σε πρωταγωνιστική δύναμη
• Να αλλάξουμε τους συσχετισμούς
• Να συνεχίσουμε αυτό το ταξίδι, να πάρουν μέρος σε αυτό όσο γίνεται περισσότεροι, να είναι μακρύ, πλούσιο, γεμάτο, να δώσουμε άλλο νόημα στη χαμοζωή που μας επιβάλλουν
• Να σηκωθούμε όρθιοι, να τολμήσουμε να αγωνιστούμε να τολμήσουμε να νικήσουμε
• Να απλώσουμε, δυναμώσουμε, ριζώσουμε το ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε γωνιά της κοινωνίας, να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ φωνή όσων δεν έχουν φωνή, όσων θέλουν έναν καλύτερο κόσμο, μια άλλη κοινωνία

Καλή επιτυχία στις εργασίες της 1ης Πανελλαδικής Σύσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ!