Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν είναι προκαθορισμένες οι εξελίξεις που θα υπάρχουν στο μέτωπο της ιδιωτικοποίησης του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του εμπορικού λιμανιού του Πειραιά. Τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή είναι:
Είναι φανερό ότι η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά έχει υποχωρήσει πλήρως από τις προεκλογικές θέσεις του κόμματος. Πριν από τις εκλογές χαρακτήριζαν αποικιοκρατική και επιβλαβή για το δημόσιο συμφέρον τη σύμβαση. Η υπουργός, η κυρία Κατσέλη, από την πρώτη στιγμή καλούσε σε λήξη της απεργίας και εγκατάσταση της Cosco. Τώρα έχουν σταματήσει τις προεκλογικές τους διατυπώσεις, και μόνο κάτω από την πίεση της απεργίας έκαναν τον ελιγμό να πάνε σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης, χωρίς σε καμιά περίπτωση να λένε ποιο είναι το επίδικο αυτής της διαπραγμάτευσης.
Η υπουργός δεν δέχτηκε τις παραιτήσεις των μελών της διοίκησης του ΟΛΠ για “τεχνικούς λόγους”. Δεν θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή να έχει μόνη της ζητήσει τις παραιτήσεις αυτών που το ίδιο το ΠΑΣΟΚ κατήγγειλλε προεκλογικά ότι υπέγραψαν μια επιζήμια για τη χώρα συμφωνία; Η διοίκηση του ΟΛΠ, όμως, όχι μόνο αφέθηκε στη θέση της, αλλά με την ανοχή –αν όχι και την καθοδήγηση– της κυβέρνησης ενεργοποιείται με κάθε τρόπο για την πρακτόρευση των συμφερόντων της Cosco και την εφαρμογή της σύμβασης, ακόμα και τώρα που υποτίθεται ότι αυτή έχει παγώσει.
Όλες οι εξελίξεις οδηγούνται ολοταχώς από την κυβέρνηση, τη διοίκηση του ΟΛΠ και την Cosco προς μία και μοναδική κατεύθυνση: Την κατοχύρωση στην πράξη της σύμβασης, και από εκεί και πέρα κάποιες επιμέρους αλλαγές στη σύμβαση –αν γίνουν κι αυτές–, που θα χρησιμεύσουν ώστε να φανεί ότι η κυβέρνηση πέτυχε κάτι και ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να κάνουν κάτι πέρα απ’ το ν’ αποδεχτούν την ιδιωτικοποίηση.
Είναι εφικτή η κατάργηση της σύμβασης;
Απαντάμε ότι είναι εφικτή, υπό δύο όρους:
Οι συνδικαλιστικοί φορείς και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στο λιμάνι θα πρέπει να επιμείνουν στη θέση για πλήρη κατάργηση της σύμβασης με την Cosco. Καμιά “διασφάλιση” στα εργασιακά θέματα δεν μπορεί να είναι ουσιαστική από τη στιγμή που η Cosco θα εγκατασταθεί στο λιμάνι του Πειραιά. Το μέλλον για τους σημερινούς και αυριανούς εργαζόμενους θα είναι, σ’ αυτή την περίπτωση, σκοτεινό και η επιβολή όρων εργασιακής ανασφάλειας θα είναι μονόδρομος για τους επίδοξους αγοραστές. Ο μακροχρόνιος και αποφασιστικός αγώνας των εργαζομένων δείχνει ότι έχουν συνειδητοποιήσει αυτή την προοπτική και μπορούν να την αποτρέψουν.
Είναι απαραίτητη η διεύρυνση του αγώνα έξω από τους τοίχους του λιμανιού. Το θέμα δεν είναι αποκλειστικά συνδικαλιστικό: αφορά τους πολίτες της ευρύτερης περιοχής αλλά και τους εργαζόμενους όλης της χώρας. Οι φορείς του Πειραιά, τα σωματεία, η Αριστερά, όλοι οι προοδευτικοί και ενεργοί πολίτες πρέπει να ενώσουν τις φωνές τους υψώνοντας φράγμα στην επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση.
Κείμενα – συνεντεύξεις:
Γιώργος Παπαϊωάννου,
Ελένη Σωτηρίου
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΟΕ
-
Όχι στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών της χώρας.
-
Ακύρωση τώρα της αποικιοκρατικής σύμβασης με την Cosco.
-
Πλατύ ενωτικό κίνημα των εργαζομένων, όλων των κοινωνικών και πολιτικών φορέων και των πολιτών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση.
-
Δημόσιο λιμάνι που να λειτουργεί με κοινωνικά κριτήρια και ισχυρή τη θέση των εργαζομένων.