Η επιτροπή απονομής των Νόμπελ είχε συμπεριλάβει τον Μπάρακ Ομπάμα στις υποψηφιότητες μόλις δώδεκα ημέρες από την ανάληψη των προεδρικών του καθηκόντων. Δεν ευσταθεί έτσι καμία από τις δικαιλογίες που ακούστηκαν, ότι δηλαδή με τις πρωτοβουλίες του ο νέος πρόεδρος έδωσε στην ανθρωπότητα το μήνυμα της ελπίδας για μία νέα εποχή ειρήνης και αφοπλισμού.
Εν μέσω βομβαρδισμών της ισραηλινής πολεμικής μηχανής στη Γάζα ορκίστηκε ο νέος Αμερικανός πρόεδρος. Ενώ απηύθυνε τον –υποτίθεται εμπνευσμένο– λόγο του από το Κάιρο προς τον κόσμο του Ισλάμ, οι πολεμικές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν εντάθηκαν και πλέον χιλιάδες στρατιώτες στέλνονται για ενίσχυση των δυνάμεων κατοχής, και ασκούνται αφόρητες πιέσεις στους Νατοϊκούς συμμάχους να αυξήσουν τη δική τους συμμετοχή. Οι προτάσεις για πυρηνικό αφοπλισμό δεν αποτελούν παρά μία ακόμα κίνηση στην περίπλοκη γεωστρατηγική σκακιέρα όπου διαπλέκονται οι ανταγωνισμοί με τη Ρωσία και την Κίνα, ο παράγοντας Ιράν και ο ενεργειακός πόλεμος – όχι μόνο στην Ευρασία, αλλά και στη Μ. Ανατολή και στην Κ. Ασία. Ο κατάλογος συνεχίζεται μακρύς: το Γκουαντάναμο φυσικά και δεν έχει κλείσει, οι φάκελοι των φρικτών βασανιστηρίων από τον αμερικανικό στρατό… ανοιγοκλείνουν, στο πραξικόπημα της Ονδούρας εμπλέκονται σαφώς οι ΗΠΑ, νέες αμερικάνικες στρατιωτικές βάσεις περικυκλώνουν τη Βενεζουέλα, νέα πυρηνικά όπλα κατασκευάζονται, οι πολεμικές δαπάνες αυξάνονται παρά την κρίση.
Ο χορός των θηριωδών χαριστικών ενισχύσεων σε όσους γίγαντες της αμερικάνικης οικονομίας δεν έχουν καταρρεύσει και δεν έχουν “κρατικοποιηθεί”, καλά κρατεί. Κι ο χαρισματικός πρόεδρος σε άτακτη, ντροπιαστική υποχώρηση μπροστά στο “λόμπι του θανάτου”, τις ασφαλιστικές εταιρίες και το μεγαλοϊατρικό κατεστημένο, όπως κάθε πρόεδρος των ΗΠΑ που σέβεται το ρόλο του, απέτυχε παταγωδώς να ιδρύσει ένα, υποτυπώδες έστω, δημόσιο σύστημα ασφάλισης.
Σ’ αυτόν τον ηγέτη προσβλέπει η ανθρωπότητα; Σ’ αυτόν τον ηγέτη προσβλέπει σίγουρα η αμερικάνικη υπερδύναμη και η παγκόσμια πολιτικοοικονομική ελίτ μέσα στον ίλιγγο της διπλής οικολογικής και οικονομικής αξεπέραστης κρίσης. Όχι φυσικά σαν ελπίδα διεξόδου, αλλά σαν ένα σταθερό παράγοντα αναδιάταξης συμμαχιών και χειρισμού της λαϊκής δυσαρέσκειας απέναντι στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που εντείνεται. Η μυθοποίηση, η φαντασμαγορία και η αποπολιτικοποίηση είναι το ιδεολογικό αναισθητικό που οι τερατώδεις μηχανισμοί χειραγώγησης προσφέρουν στους λαούς του πλανήτη. Και γι’ αυτό το επίτευγμα θα τους άξιζε σίγουρα το βραβείο Νόμπελ!
Είπαν:
Επιστολή του Γ.Α. Παπανδρέου προς τον πρόεδρο Ομπάμα: “….Η επιλογή του Ιδρύματος Νόμπελ έχει απήχηση σε όλο τον κόσμο και αποτελεί μια δίκαιη αναγνώριση της σημαντικής σας συμβολής στον ιερό σκοπό της ειρήνης… Είμαι βέβαιος ότι όλος ο κόσμος θα ανταποκριθεί στην πρόσκληση σας. Σε καμιά άλλη στιγμή της ζωής μου δεν αισθάνθηκα τόσο έντονα ότι τα έθνη της υφηλίου επιθυμούν να εργαστούν με συνεργατικό πνεύμα για να αντιμετωπίσουν τις πιο σοβαρές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο πλανήτης… Και το μέγεθος αυτής της βούλησης ασφαλώς έχει ως έναυσμα τις πράξεις σας ως Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Ακόμα και σε θέματα που δεν συνδέονται άμεσα με συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών, μπορώ ο ίδιος να πιστοποιήσω ότι το πνεύμα ειρήνης και συνεργασίας που εκπέμπετε ενεργοποιεί όλες τις προσπάθειες που γίνονται για το σκοπό της ειρήνης.” Μνημείο!
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες δήλωσε: “Το σώμα των κριτών για την απονομή του Νόμπελ θεώρησε αποφασιστικό στοιχείο την ευχή του να υπάρξει ένας κόσμος χωρίς πυρηνικά όπλα, ξεχνώντας τη δέσμευσή του να διατηρηθούν οι στρατιωτικές του δυνάμεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και την απόφασή του να εγκαταστήσει νέες στρατιωτικές βάσεις στην Κολομβία”.
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αυστραλίας, και νυν διαμεσολαβητής του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ για το Κυπριακό, Αλεξάντερ Ντάουνερ: “Αν ο Μπάρακ Ομπάμα προτάθηκε για το Νομπέλ Ειρήνης μόλις έντεκα μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, και βραβεύθηκε εννέα μήνες αργότερα, τότε αυτό σημαίνει πως το βραβείο δεν έχει καμιά αξία”.
Δημήτρης Υφαντής