διαβάστε…
"Hey Nostradamus!"
Douglas Coupland
Το θέμα του "Hey Nostradamus!" (2003) είναι ένα μακελειό σε σχολείο. Αν και ο Coupland, που είναι ικανότατος στο να εντοπίζει και να καταγράφει την παράνοια της σύγχρονης εποχής και το πώς αυτή διαβρώνει τους ανθρώπους, ισχυρίζεται ότι ξεκίνησε να το γράφει πριν από τη σφαγή στο Κολουμπάιν, δεν αρνείται τις αναλογίες με αυτήν – εξάλλου σε κάποιες εικαστικές του εγκαταστάσεις που σχετίζονται με το βιβλίο οι αναφορές είναι ευθείες. (Δείτε στο http: //www.coupland.com)
ακούστε…
"Holy Wood (In the Shadow of the Valley of Death)"
Marilyn Manson
Άλμπουμ που κυκλοφόρησε μετά τη σφαγή στο Κολουμπάιν, αποτελεί μια απάντηση του Μάνσον σε όσους προσπάθησαν να τον ενοχοποιήσουν. Ο Μάνσον υποδεικνύει τους κατά τη γνώμη του υπεύθυνους: την κουλτούρα οπλοκατοχής των ΗΠΑ, τη λατρεία τους για τη διασημότητα, όπως κι αν αυτή κατακτιέται, και την εμμονή του σύγχρονου πολιτισμού με το θάνατο.
* Ειδικά στις ΗΠΑ, η σφαγή στο Κολουμπάιν έχει ενσωματωθεί στην ποπ κουλτούρα. Αναφορές σε αυτή συναντά κανείς σε αναρίθμητα τραγούδια και ταινίες, ενώ ακόμα και αστυνομικά και νεανικά σίριαλ έχουν κατά καιρούς ασχοληθεί με το θέμα. Το 2005, στην 6η επέτειο του μακελειού, είχε κυκλοφορήσει και ηλεκτρονικό παιχνίδι ρόλων, στο οποίο οι παίκτες "ζούσαν" την ημέρα της σφαγής μέσα από τα μάτια των δολοφόνων.
δείτε…
Michael Moore, "Bowling for Columbine"
Το πολυσυζητημένο ντοκιμαντέρ του Michael Moore για τη βαθιά ριζωμένη κουλτούρα της οπλοκατοχής στις ΗΠΑ έχει σαν αφορμή του το μακελειό στο Κολουμπάιν.
Gus Van Sandt, "Elephant"
Άλλη μια αναμενόμενη επιλογή όταν το θέμα αφορά τις σφαγές στα σχολεία, η ταινία του Gus Van Sandt είναι μια καταγραφή, μέσα από μια αφήγηση σε ομόκεντρους κύκλους που θυμίζει όνειρο, της εκτέλεσης του δολοφονικού σχεδίου δύο μαθητών.
Matthew Ryan Hoge, "The United States of Leland"
Πολύ λιγότερο γνωστή ταινία, που αντλεί από τον υπαρξισμό του Καμί, καταγράφει με αρκετή καθαρότητα το διαρκές κενό που περιβάλλει ένα μαθητή, οδηγώντας τον να σκοτώσει ένα νεαρό αυτιστικό σχεδόν από λύπη, για να τον σώσει από έναν επικίνδυνο κόσμο που ποτέ δεν θα τον δεχτεί, όπου ποτέ δεν θα είναι ασφαλής.