Συνεχίζεται και σε αυτό το φύλλο ο διάλογος σχετικά με την κατάσταση του αριστερού κινήματος. Στον διάλογο αυτό δίνουμε το λόγο κυρίως σε αγωνιστές και αγωνίστριες της κοινωνικής Αριστεράς. προσπαθούμε να ακούσουμε τις απόψεις και τους προβληματισμούς όχι των πρωτοκλασσάτων επωνύμων της πολιτικής Αριστεράς, αλλά κυρίως τη φωνή ανθρώπων με συγκεκριμένη παρουσία και ιστορία σε όλους τους κοινωνικούς χώρους. Πιθανά ο προβληματισμός και οι αγωνίες όλων αυτών να ανιχνεύουν με πιο συγκεκριμένο τρόπο τα βήματα που είναι αναγκαία για να αλλάξουν τα πράγματα στην Αριστερά.
Όσο κι αν είναι λαθεμένο να μπάινουν σινικά τείχη ανάμεσα στην κοινωνική και την πολιτική Αριστερά, υπάρχει διαφορά στο πώς προσλαμβάνει η κάθε μία κατηγορία τα προβλήματα και κυρίως προς ποια κατεύθυνση αναζητά –αν αναζητά– τις λύσεις. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς “σε τέτοια πολιτική Αριστερά αντισοιχεί τέτοια κοινωνική Αριστερά” αλλά θα έκανε λάθος, γιατί ουκ ολίγες φορές η πολιτική Αριστερά ήρθε σε διάσταση με διαθέσεις και ανάγκες της κοινωνικής Αριστεράς.
Ο διάλογος αυτός αποκτά μεγαλύτερη αξία, γιατί α) διεξέγεται σε μια περίοδο που γίνεται ολοένα πιο επιτακτική η ανάγκη συγκρότησης ενός πολιτικού και κοινωνικού μετώπου ανατροπής του νεοφιλελευθερισμού. Συνεπώς σε μια εποχή που είναι αναγκαία κινήματα και αντιστάσεις που να ενώνουν όλους όσους πλήττονται από τον νεοφιθλελευθερισμό. Σε μια εποχή που -επιτέλους- πρέπει να σταματήσει η στείρα, εκτονωτική διασπαστική στάση ηγεσιών της πολιτικής Αριστεράς, που έρχονται σε αντίθεση με την ανάγκη του μετώπου. β) Γιατί διεξέγεται σε μια περίοδο που έχει προεκλογικό χαρακτήρα και τα επιτελεία της πολιτικής Αριστεράς διαβουλεύονται για τις καταλληλότερες εκλογικές τακτικές και προετοιμάζονται. Είναι απαραίτητο να ακουστεί πιο ηχηρά και δυνατά η απαίτηση του λαού της Αριστεράς για μια ενωτική και αγωνιστική πορεία και καταγραφή.
Οι στήλες της εφημερίδας μας είναι ανοιχτές και για όποιον θέλει να σχολιάσει ή να παρέμβει στο διάλογο.
Οι ερωτήσεις που θέτουμε στους συμμετέχοντες είναι οι εξής:
Πώς χαρακτηρίζετε τη σημερινή κατάσταση της Aριστεράς; Eίναι αναγκαία και εφικτή η ενωτική δράση της;
Ποια είναι η άποψή σας για την πρόταση συγκρότησης ενός πολιτικού και κοινωνικού μετώπου ανατροπής του νεοφιλελευθερισμού, όπως διατυπώθηκε από την KOE;
Θα μπορούσε μια κοινή εκλογική παρέμβαση να «κάνει την έκπληξη» στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές;