Τα επιτιμητικά σχόλια του διεθνούς τύπου και οι ασφυκτικές πιέσεις από τις διεθνείς αγορές και την ΕΕ λειτουργούν σαν άλλοθι αλλά και εφαλτήριο για την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου να επιταχύνει το έργο που άφησε ανολοκλήρωτο η προηγούμενη κυβέρνηση. Για άλλη μια φορά, με πρόσχημα την «δημοσιονομική εξυγίανση», προωθείται ένας νέος καταιγισμός μέτρων σε βάρος της δουλειάς. Ασφαλιστικό, συντάξεις, μισθοί, εργασιακά δικαιώματα πάνε, άλλη μια φορά, στην προκρούστεια κλίνη. Όλες οι χρεοκοπημένες πολιτικές που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή κατάσταση επανέρχονται και λανσάρονται σαν καινούργιες. Η απάτη του κοινωνικού διαλόγου, η υστερία για την ανάγκη προσαρμογής στους ρεαλισμούς της «αγοράς» επιχειρούν να αφοπλίσουν την λαϊκή δυσαρέσκεια, να παθητικοποιήσουν τους εργαζόμενους. Τα περιθώρια εφησυχασμού τέλειωσαν. Το τετραετές σχέδιο σύνθλιψης στοιχειωδών αναγκών και κατάλυσης θεμελιωδών δικαιωμάτων δεν μπορεί να μείνει χωρίς απάντηση.