Ο ασκός του Αιόλου έχει ανοίξει. Η κινητοποίηση των εργαζόμενων με καθεστώς stage ανέδειξε το πρόβλημα των ελαστικών σχέσεων εργασίας και, μάλιστα, στο δημόσιο τομέα. Η πανελλαδική πορεία των stage (δεν θα χρησιμοποιήσουμε το γαλλικό όρο που έχει γίνει της μόδας) στην Αθήνα έδειξε με τη μαζικότητα και τον παλμό της ότι αυτός ο κόσμος δεν θα σταματήσει εύκολα να διεκδικεί. Ακολούθησαν μαζικές κινητοποιήσεις των συμβασιούχων, που βγαίνουν στο προσκήνιο μετά και τη δημιουργία του πανελλαδικού συντονιστικού συμβασιούχων έργου και χρόνου. Στο μεταξύ, οι εξαγγελίες της υπουργού Παιδείας φέρνουν αναβρασμό και στο χώρο της εκπαίδευσης, όπου χιλιάδες ωρομίσθιοι και αναπληρωτές εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν τον κυνισμό της κυβέρνησης.
Το παζλ των 2.000.000 (για να αντιγράψουμε τον τίτλο της ανακοίνωσης της κίνησης ΔΙΚΑΙΩΜΑ, που κατά χιλιάδες μοιράζεται όλο αυτό το διάστημα σε κινητοποιήσεις και χώρους δουλειάς) δεν έχει ακόμα συμπληρωθεί στους δρόμους. Υποβόσκει ο αναβρασμός στον ιδιωτικό τομέα, όπου εκατοντάδες χιλιάδες επιβιώνουν με ευέλικτες συνθήκες εργασίας, όπου 1.000.000 δουλεύουν ανασφάλιστοι. Την ίδια στιγμή, η ανεργία εκτινάσσεται σε άγνωστα μεγέθη και τροφοδοτείται από τις τελευταίες εξελίξεις. Χαρακτηριστικά ήταν τα λόγια ενός απολυμένου: “Κι εμείς, οι άνεργοι, συμβασιούχοι είμαστε, αφού το κράτος για κάποιους μόνο μήνες μάς δίνει επίδομα και μετά μας απολύει και από την ανεργία…”
Οι αγώνες, λοιπόν, είναι στο πρόγραμμα και δεν μπορούν να αποτραπούν με κανέναν επικοινωνιακό χειρισμό. Η “αξιοκρατία” που επαγγέλλεται η κυβέρνηση σημαίνει, στην καλύτερη περίπτωση, “αριστοκρατία”, αφού πλέον η σταθερή δουλειά με δικαιώματα είναι είδος προς εξαφάνιση.
Ζητούμενο είναι να συναντηθούν οι αγώνες σε ένα μέτωπο εργασίας. Αρκετοί όμως δουλεύουν στην αντίθετη κατεύθυνση, της διάσπασης και του διαχωρισμού. Είναι οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ και οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που σφυρίζουν αδιάφορα, όταν δεν βρίζουν τους νέους εργαζόμενους με πιο χαρακτηριστική την περίπτωση του προκλητικού Παναγόπουλου. Είναι οι “ετερόκλητες” συνδικαλιστικές δυνάμεις της ΝΔ και του ΚΚΕ, που σε μια σειρά περιπτώσεις συμμαχούν σε βάρος της ενότητας των εργαζομένων. Χαρακτηριστικό είναι ότι φαντάζει αδύνατο ακόμα και το να συναντηθούν οι εργαζόμενοι των stage στο δημόσιο με τους συμβασιούχους του δημοσίου, κάτι που θα έπρεπε να είχε επιδιωχτεί από την πρώτη στιγμή. Έτσι, οι λογικές του διαχωρισμού και της ανάδειξης του “ιδιαίτερου προβλήματος”, που είναι υπαρκτές και μέσα στον κόσμο που κινητοποιείται, ενισχύονται αντί να καταπολεμούνται και να δυναμώνει η λογική του μετώπου και της ενότητας των εργαζομένων. Όμως οι αγωνίες όσων στριμώχνονται στο περιθώριο του εργασιακού τοπίου δεν είναι εύκολο ούτε να καταπνιγούν ούτε να κλειστούν ανάμεσα σε διαχωριστικές γραμμές.
“Συνεχίζουμε… πιο οργανωμένα, πιο συλλογικά”
Δήλωση της Τάνιας Μήτσιου, μέλους του Πανθεσσαλικού Συντονιστικού Εργαζομένων με stage
Οι εργαζόμενοι με stage ανέτρεψαν τις προσδοκίες και τις προβλέψεις. Είμαστε στην τέταρτη εβδομάδα κινητοποιήσεων, και όλα δείχνουν ότι θα συνεχίσουμε και μάλιστα ακόμη πιο δυνατά, ακόμη πιο οργανωμένα. Πολλοί περίμεναν πως η πανελλαδική κινητοποίηση στην Αθήνα θα ήταν άμαζη και εκεί θα έληγαν όλα. Κι όμως, η μαζική πανελλαδική κινητοποίηση ήταν μόνο η αρχή. Ακολούθησαν πολλές κινητοποιήσεις σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Στη Λάρισα, πραγματοποιήθηκε πορεία και παράσταση διαμαρτυρίας στη Νομαρχία και στο δημοτικό συμβούλιο. Κάθε εβδομάδα γίνονται εξορμήσεις και παρεμβάσεις, έτσι ώστε να κινητοποιηθούν ακόμη περισσότεροι εργαζόμενοι με stage και να ενημερωθεί ακόμη περισσότερος κόσμος για τις δράσεις και τα αιτήματά μας. Βασικό στοιχείο στη δράση μας αποτελεί το γεγονός ότι έχει μείνει σε δεύτερη μοίρα το αυθόρμητο και επικρατεί η οργάνωση και συγκρότησή μας. Τοπικές συνελεύσεις και συντονιστικές επιτροπές έχουν στηθεί σε όλους τους νομούς της Θεσσαλίας καθώς και Πανθεσσαλικό συντονιστικό. Το βασικό όμως είναι ότι έχει γίνει κτήμα του κάθε εργαζόμενου με stage ότι οι μεταρρυθμίσεις σχετικά με τα stage δεν είναι κάτι μεμονωμένο αλλά κομμάτι μιας συνολικότερης πολιτικής που χτυπά τα δικαιώματα όλων των εργαζόμενων. Γι’ αυτό, αν θέλουμε ο αγώνας μας να είναι νικηφόρος, πρέπει να ενοποιηθεί με τον αγώνα των συμβασιούχων έργου, των “μπλοκάκηδων” και όλων όσοι απασχολούνται με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Ήδη κινούμαστε σε αυτή την κατεύθυνση. Αλλά δεν θα αρκεστούμε σε αυτό. Θέλουμε όλη την κοινωνία να μας συμπαρασταθεί. Έτσι αποφασίσαμε τη συμβολική κατάληψη των διοδίων και το άνοιγμά τους για λίγες ώρες. Ο κόσμος περνούσε απ’ τα διόδια του Πυργετού χωρίς να πληρώνει. Δίναμε την ανακοίνωση του συντονιστικού και γνωστοποιούσαμε τα αιτήματά μας. Η συντριπτική πλειοψηφία μάς έδειχνε τη συμπαράστασή της. Αυτό μας βοηθάει στο να μη σταματήσουμε εδώ. Να συνεχίσουμε μέχρι να υλοποιηθούν τα αιτήματά μας.
Οι ωρομίσθιοι θα απαντήσουν στα σχέδια της κυβέρνησης
Δήλωση του Στάθη Κατσούλα, μέλους του Συντονιστικού Ωρομισθίων Εκπαιδευτικών και του Δ.Σ. του Συλλόγου Δασκάλων “Δημήτρης Γληνός”
Οι δηλώσεις της υπουργού Α. Διαμαντοπούλου για κατάργηση των πινάκων προϋπηρεσίας, άρα και κατάργηση των τόσων χρόνων θυσιών και προσπαθειών των ωρομίσθιων εκπαιδευτικών, πρέπει να ξεσηκώσει όλο τον κόσμο της εκπαίδευσης. Η υπουργός, υπό το εξευτελισμένο πρόσχημα της αξιοκρατίας, καταστρέφει τις ζωές δεκάδων χιλιάδων ωρομίσθιων και αναπληρωτών, που ζουν εδώ και χρόνια με δάνεια και δανεικά, μόνο και μόνο για να συμπληρώνουν μόρια προϋπηρεσίας.
Στη συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη 12/11/2009 η υπουργός είπε: “Οι προσλήψεις στο εξής θα γίνονται μόνο με τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ. Οι πίνακες σταματούν να τροφοδοτούνται. Θα υπάρξει μεταβατική περίοδος για τους υφιστάμενους”. Δηλαδή, χρόνια προϋπηρεσίας πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων. Θα χρησιμοποιηθούν μόνο κι αν κι εφόσον πετύχουμε στον ΑΣΕΠ. Δηλαδή, αν μέχρι σήμερα ματώναμε να περάσουμε στον ΑΣΕΠ για να γίνουμε μόνιμοι, αύριο θα ματώνουμε για να γίνουμε ωρομίσθιοι;
Η απόφαση της κυβέρνησης να καταστρέψει τις ελπίδες χιλιάδων εκπαιδευτικών δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη. Η οργή και η αγανάκτηση είναι μεγάλη. Οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες, και οι ωρομίσθιοι πρέπει να είμαστε σε διαρκή επαφή. Την Κυριακή 22/11 συνεδριάζει η Πρωτοβουλία Ωρομίσθιων Θεσσαλονίκης και το Συντονιστικό Ωρομίσθιων στην Αθήνα. Στις 28/11 συμμετέχουμε όλοι στην πανελλαδική κινητοποίηση ωρομισθίων στην Αθήνα. Και στις 30/11 στην 3ωρη στάση εργασίας της ΟΛΜΕ. Βασική διεκδίκηση πρέπει να είναι οι άμεσοι διορισμοί από τον ενιαίο πίνακα μέχρι να καλυφθούν τα σημερινά, υπαρκτά, τεράστια κενά στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.