Τον Μάιο του 2009, παρότι καθ’ όλη τη διάρκεια της εργασιακής μας σχέσης απασχολούμασταν με καθεστώς πλήρους απασχόλησης, η εργοδότρια εταιρία που διαχειρίζεται το Καζίνο Ρίο, αποφάσισε να μετατρέψει τις εργασιακές μας συμβάσεις σε εκ περιτροπής εργασίας 4 ημερών την εβδομάδα.
Η απόφασή της αυτή αποτέλεσε την καταληκτική κίνηση μιας γενικότερης μεθόδευσης στο πλαίσιο περικοπής των εργασιακών μας κεκτημένων και δικαιωμάτων. Η εταιρία, εκμεταλλευόμενη την εξελισσόμενη οικονομική κρίση, είχε ξεκινήσει μία προσπάθεια πίεσης προς το Σωματείο, προκειμένου να ρυθμιστούν ευνοϊκά προς αυτήν δικαστικές διαφορές μεταξύ των εργαζομένων και της εταιρίας, χρηματικού ύψους 5.500.000 , από ποσά που παρανόμως η εργοδότρια εταιρία παρακρατεί από τα φιλοδωρήματά μας. Για την παράνομη αυτή παρακράτηση έχουν εκδοθεί δικαστικές τελεσίδικες αποφάσεις, οι οποίες υποχρεώνουν την εταιρία να καταβάλει συνολικά στους εργαζόμενους τα παρανόμως παρακρατηθέντα ποσά.
Έτσι, ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρίας, κ. Πηλαδάκης, τον Ιανουάριο του 2009 κάλεσε το Σωματείο μας και κατέθεσε εγγράφως προτάσεις, για μη χορήγηση αυξήσεων για το έτος 2009. Το Σωματείο μας, αμφισβητώντας την επισφάλεια της υγιούς πορείας της επιχείρησης και κατανοώντας ότι απώτερος στόχος αυτής ήταν η ρύθμιση της δικαστικής διαφοράς, απέρριψε τις προτάσεις της Διοίκησης, όπως ήταν φυσικό.
Στις 2/2/2009 η εργοδότρια εταιρία απηύθυνε έγγραφη πρόσκληση προς όλους τους εργαζόμενους που έχουν συμπληρώσει υπηρεσία άνω των έξι ετών (δηλαδή το 97% του προσωπικού) να υποβάλουν, μέχρι τις 16/2/2009, δηλώσεις οικειοθελούς αποχώρησης (παραιτήσεις) και να λάβουν τη νόμιμη αποζημίωση, προσαυξημένη κατά 20%.
Στην τακτική αυτή της εταιρίας το Σωματείο εναντιώθηκε, αποκαλύπτοντας ότι πρόκειται για επιχείρηση με υπερκέρδη που επικαλείται προσχηματικά τη διεθνή οικονομική κρίση αποβλέποντας στη λήψη «προληπτικών μέτρων» εις βάρος των εργαζομένων της.
Οι εργαζόμενοι δεν ανταποκρίθηκαν στην παροχή «κινήτρων» εκ μέρους της εταιρίας για οικειοθελή αποχώρηση και ουδείς υπέβαλε παραίτηση.
Ωστόσο, η εταιρία στις 3/3/2009 προέβη σε περιορισμό λειτουργίας των επιτραπέζιων παιγνίων και επιχείρησε εφαρμογή σχεδίου σταδιακής μείωσης προσωπικού, κοινοποιώντας εξώδικες προσκλήσεις-δηλώσεις, με τις οποίες καλούσε τους εργαζόμενους να απαντήσουν εντός τριών ημερών εάν δέχονται την τροποποίηση των συμβάσεων εργασίας τους, από πλήρους απασχόλησης σε εκ περιτροπής για τέσσερις ημέρες την εβδομάδα, με ανάλογη μείωση των αποδοχών τους. Δήλωνε, δε, ότι σε περίπτωση άρνησης θα προέβαινε σε καταγγελία της εργασιακής σχέσης. Οι εργαζόμενοι απάντησαν αρνητικά, επισημαίνοντας στην εταιρία ότι «καταγγελία της σύμβασης εργασίας, λόγω μη αποδοχής από το μισθωτό της εργοδοτικής πρότασης για μερική απασχόληση, είναι άκυρη».
Η εταιρία ωστόσο απαίτησε να υπογραφεί ανεπιφύλακτα το κείμενο της σύμβασης που πρότεινε, και ενόψει της νέας άρνησης των εργαζόμενων καταγγέλθηκαν οι εργασιακές τους συμβάσεις.
Στις απολύσεις αυτές εναντιώθηκε σύσσωμο το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας, αλλά και το σύνολο των τοπικών φορέων του Νομού Αχαΐας, ενώ το επιχειρησιακό Σωματείο προκήρυξε απεργίες και στάσεις εργασίας. Κατατέθηκαν ασφαλιστικά μέτρα εναντίον της εταιρίας και λίγο πριν την εκδίκασή τους η εταιρία υπαναχώρησε και επαναπροσέλαβε όλους τους απολυμένους.
Εν συνεχεία, στις 5/5/2009, η εταιρία προέβη σε μονομερή απόφαση εφαρμογής συστήματος εκ περιτροπής εργασίας, μετατρέποντας τις εργασιακές σχέσεις 141 συναδέλφων, από σχέσεις πλήρους εργασίας σε περιτροπής εργασία τεσσάρων ημερών ανά εβδομάδα, για αόριστο χρονικό διάστημα.
Κατόπιν τούτου υπήρξαν έντονες διαμαρτυρίες του Σωματείου μας, της ΓΣΕΕ, της ΟΕΣΙΚ, και λοιπών φορέων. Ουσιαστικά επί πέντε μήνες βρισκόμασταν σε απεργίες, στάσεις εργασίας, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από το Καζίνο και έξω από τα υπουργεία, συλλογές υπογραφών, διαβήματα προς τα αρμόδια υπουργεία.
Τον Ιούλιο του 2009, και μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις ενώπιον του ΟΜΕΔ, υπεγράφη επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας με αυξήσεις πάνω από την ΕΓΣΣΕ, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα στην εργοδοσία ότι δεν πτοούμαστε από τις παράνομες ενέργειές τους και δεν οπισθοχωρούμε ούτε στο ελάχιστο από τις οικονομικές μας διεκδικήσεις.
Τελικά, μετά από ένα μαραθώνιο αγωνιστικών κινητοποιήσεων, ήρθε και η δικαίωση στο θέμα της τετραήμερης απασχόλησης. Σε τριμερή συνάντηση τερματίστηκε οριστικά και αμετάκλητα η τετραήμερη απασχόληση στο Καζίνο Ρίο.
Αξίζει να επισημανθεί η στάση του ΠΑΜΕ που κατέβαλλαν φιλότιμες προσπάθειες ν’ αποτύχει το Σωματείο μας και να μην δικαιωθούν οι εργαζόμενοι του Καζίνο. Επί ένα χρόνο σφυροκοπούσαν ανηλεώς το συνδικαλιστικό μας όργανο, μ’ ανακοινώσεις, συνεντεύξεις και δελτία τύπου εναντίον μας. Βεβαίως, ούτε κουβέντα για την εταιρία και τον κ. Πηλαδάκη. Θερμά συγχαρητήρια απ’ όλους εμάς που ξέρουμε τι πάει να πει αγώνας. Θερμά συγχαρητήρια σ’ όλους τους κολαούζους των Πηλαδάκηδων αυτού του κόσμου!