«Όλοι μαζί μπορούμε περισσότερα». Συνέντευξη με τον Γιώργο Παπαϊωάννου, μέλος του συντονιστικού της κίνησης εργαζομένων «Δικαίωμα»

τ.280, 18/12/2009

Τις επόμενες μέρες η κίνηση εργαζομένων «Δικαίωμα» θα πάρει μια μεγάλη πρωτοβουλία. Μιλήσαμε γι’ αυτήν με τον Γιώργο Παπαϊωάννου, μέλος του συντονιστικού της κίνησης.

 

Καταρχήν, πες μας πώς βλέπετε τις εξελίξεις στο μέτωπο της εργασίας.

Τα δείγματα της κυβέρνησης είναι σαφή. Στο ασφαλιστικό προετοιμάζονται για σκληρά μέτρα, που συνεχίζουν στο δρόμο της Νέας Δημοκρατίας. Οι συνταγές είναι οι ίδιες και προβλέπουν περικοπές δικαιωμάτων και αποδοχών και αύξηση ορίων ηλικίας. Την ίδια στιγμή ετοιμάζουν ένα νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις που να κατοχυρώνει την ανασφάλεια και την ευελιξία.

Η κατάργηση όμως του θεσμού των stage δεν είναι σε άλλη κατεύθυνση;

Ο θεσμός των stage παραμένει στον ιδιωτικό τομέα. Είναι στη λογική τους να ενισχυθούν τέτοιες μορφές απασχόλησης. Το δόγμα τους είναι να υπάρχουν δυνατότητες ανασφάλιστης και σχεδόν τσάμπα εργασίας για τους εργοδότες, όπως και η επιδότηση των εργοδοτών ώστε να πληρώνονται από τα δικά μας λεφτά οι ασφαλιστικές εισφορές. Στο δημόσιο ουσιαστικά καταργούν χιλιάδες θέσεις εργασίας χωρίς να τις αντικαθιστούν. Είναι μια μεγάλη κοροϊδία όλη αυτή η ιστορία περί αξιοκρατίας.

 

Από τη μεριά των εργαζομένων υπάρχει αντίστοιχη κινητικότητα;

Η απάντηση εδώ είναι πιο σύνθετη. Καταρχήν υπάρχουν καθημερινές κινητοποιήσεις από χιλιάδες εργαζόμενους με συμβάσεις και stage. Και μετά έχουμε διάφορες αντιδράσεις σε εργοστάσια, σε χώρους που έχουμε απολύσεις κ.λπ. Υπάρχουν όμως δύο προβλήματα. Το ένα πρόβλημα έχει όνομα και λέγεται ΓΣΕΕ. Ο κ. Παναγόπουλος έχει μετατραπεί σε εκπρόσωπο Τύπου της κυβέρνησης και η ΓΣΕΕ σε ένα ιδιότυπο υπουργείο Εργασίας. Δεν είναι δυνατόν ο εργαζόμενος κόσμος να περνάει αυτά που περνάει και αυτοί να είναι όχι απλά απόντες αλλά και απέναντι! Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι οι κινητοποιήσεις δεν συνδέονται μεταξύ τους. Λείπει ο συντονισμός και η ενότητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έχουν ακόμα συναντηθεί οι συμβασιούχοι με τους εργαζόμενους των stage. Τουλάχιστον σε επίπεδο κεντρικό ή Αθήνας, γιατί στην επαρχία παίρνονται κάποιες κοινές πρωτοβουλίες. Είναι αρκετές οι ηγεσίες σωματείων και συντονιστικών που βάζουν το ζήτημα να κινητοποιηθούμε μόνοι μας για να κερδίσουμε κάτι. Αυτό όμως βοηθά τους χειρισμούς της κυβέρνησης.

 

Το «Δικαίωμα» τι ακριβώς έχει να προτείνει σχετικά με αυτό;

Εμείς έχουμε πάρει την πρωτοβουλία να συναντηθούν και να συντονιστούν συμβασιούχοι, ωρομίσθιοι, stage, ενοικιαζόμενοι, ευέλικτοι. Η πρότασή μας είναι να διαμορφωθεί αυτό που εμείς λέμε γενιά του άρθρου 22.

 

Από το άρθρο 22 του Συντάγματος που μιλάει για το δικαίωμα στην εργασία και την ασφάλιση…

Ακριβώς. Όπως και για το δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία. Ενώ σήμερα για την ίδια ακριβώς εργασία υπάρχουν δεκάδες ταχύτητες δικαιωμάτων και αποδοχών. Η πρότασή μας, λοιπόν, είναι καταρχήν να φτιαχτεί ένα ενιαίο συντονιστικό και να γίνει μια κινητοποίηση όλου αυτού του κόσμου μαζί. Ο καθένας μπορεί να έχει τα ιδιαίτερα αιτήματά του αλλά υπάρχει ένα πλαίσιο που είναι κοινό, εμείς έχουμε προτείνει πέντε σημεία και σε αυτό μπορούν νομίζω όλοι να συμφωνήσουνε [βλ. πλαίσιο]. Αυτές τις μέρες ερχόμαστε σε επαφή με σωματεία και συντονιστικά της ευελιξίας και συζητάμε αυτή την πρόταση. Ταυτόχρονα επικοινωνούμε με αρκετό κόσμο.

 

Η πρόταση για μια ενιαία συγκέντρωση είναι συγκεκριμένη;

Μια ιδέα που εμείς συζητάμε είναι για τις 22 Γενάρη, με βάση το άρθρο 22. Επίσης προτείνουμε μια μεγάλη συναυλία και άλλες δράσεις. Τα συγκεκριμένα μπορούν να βρεθούν, το θέμα είναι να κερδίσει έδαφος η ιδέα ότι όλοι μαζί μπορούμε περισσότερα.

 

Πέρα από την πρωτοβουλία για την ευελιξία, τι άλλο προκύπτει από την επαφή σας με εργαζόμενους ευρύτερα;

Η πραγματικότητα της κρίσης γεννάει δύσκολες καταστάσεις. Πλέον είναι μαζικό το φαινόμενο κόσμου που καθυστερεί να πληρωθεί ή μένει για μήνες απλήρωτος, ή τώρα για παράδειγμα με το δώρο Χριστουγέννων που χιλιάδες εργοδότες δεν το δίνουν ή το καθυστερούν. Να σας φέρω άλλα δύο παραδείγματα από τις τελευταίες μέρες, που δείχνουν προβλήματα αλλά και δυνατότητες. Μία γυναίκα που είναι έξι συνεχόμενα χρόνια άνεργη και με ένα παιδί μας ειδοποίησε ότι δεν της δίνουν το επίδομα αλληλεγγύης επειδή για δυο μήνες την είχε στείλει ο ΟΑΕΔ σε ένα σεμινάριο για κάτι ψίχουλα πάνω από το επίδομα, και άρα υποτίθεται δεν ήταν όλο το χρόνο άνεργη! Άλλη μια κοπέλα κέρδισε τα ασφαλιστικά μέτρα από τον εργοδότη της και επιστρέφει πανηγυρικά στη δουλειά της γιατί κρίθηκε ότι η απόλυσή της είχε να κάνει με συνδικαλιστικούς λόγους, παρότι δεν ήταν εκλεγμένη στο σωματείο της. Σκόρπιες εικόνες που δείχνουν μια κατάσταση. Τα πράγματα θα δυσκολεύουν, αλλά χρειάζονται καινούριες προσπάθειες και ιδέες.

 

Τα 5 σημεία – Πρόταση ενότητας της κίνησης «Δικαίωμα»:

• Πλήρης – σταθερή εργασία με δικαιώματα για όλους.

• Όχι στην ελαστική και μαύρη εργασία.

• Μαζικές προσλήψεις στο δημόσιο. Να καλυφθούν τώρα με διορισμούς μόνιμου προσωπικού όλες οι οργανικές θέσεις.

• Να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας.

• Κανείς εργαζόμενος ανασφάλιστος. Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση για όλους.