Ανταπόκριση του Δημήτρη Κοδέλα, αγρότη που συμμετείχε στο μπλόκο του Ισθμού: Οι συνδικαλιστικές μεθοδεύσεις και το πούλημα των αγροτών στον Ισθμό
Σε μια περίοδο που χιλιάδες τρακτέρ σε όλη τη χώρα βρίσκονται στις εθνικές οδούς, και ύστερα από μια χρονιά που οι τιμές βασικών προϊόντων της Πελοποννήσου (λάδι, εσπεριδοειδή, σταφίδα, πατάτα, κηπευτικά) κατέρρευσαν, οι πρόεδροι των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών Πελοποννήσου σε σύσκεψη που πραγματοποίησαν αποφάσισαν διαμαρτυρία τη Δευτέρα 27/1 στη γέφυρα του Ισθμού.
Οι αγρότες της Πελοποννήσου έμαθαν τα νέα από τα τοπικά τηλεοπτικά δίκτυα. Καμία συνέλευση συνεταιρισμού, καμία συνέλευση σε χωριά και καφενεία.
Τη Δευτέρα στον Ισθμό βρίσκονταν πάνω από 1.500 αγρότες και κτηνοτρόφοι. Η εθνική οδός έκλεισε. Τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής, με περιβραχιόνια στα χέρια, πολλές φορές ήρθαν σε φραστική αντιπαράθεση με αγρότες που απαιτούσαν το απόλυτο κλείσιμο του δρόμου (μέχρι τότε άφηναν μερικά φορτηγά και αυτοκίνητα να περνάνε) και ενημέρωση για το πώς πρόκειται να οργανωθεί το μπλόκο. Όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα (τοπικά και κεντρικά) ήταν στον Ισθμό. Η Συντονιστική έκανε συνεχώς δηλώσεις. Το βράδυ μάλιστα χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες που θα βρισκόμασταν πίσω από τους ομιλητές της Συντονιστικής στα δελτία των 8. Η πρώτη μέρα πέρασε χωρίς να έχει γίνει κάποια συνέλευση και χωρίς την παραμικρή οργάνωση για την επόμενη μέρα. Η Συντονιστική είχε θέσει τους πολιτικούς στόχους της κινητοποίησης. Στόχος ήταν να δούμε τον υπουργό. Κάτι δεν πήγαινε καλά.
Η Τρίτη ήταν πολύ διαφορετική από τη Δευτέρα. Οι επικεφαλής ήταν εξαφανισμένοι και όταν ήρθαν δεν φόραγαν περιβραχιόνια. Αργότερα αυτό σχολιάστηκε ειρωνικά από τον κόσμο (“χθες περνάγαν από μπροστά μας όλο γαλόνια… σήμερα πού κρυφτήκαν όλοι;”). Στο μπλόκο βρίσκονταν περίπου 200 άνθρωποι. Το μεσημέρι έφτασαν δύο μέλη της Συντονιστικής. Οι υπόλοιποι βρίσκονταν στην Αθήνα όπου η ΠΑΣΕΓΕΣ θα είχε συνάντηση με τον Χατζηγάκη. Επειδή τυγχάνει οι περισσότεροι εκ των διοργανωτών να είναι μέλη της ΠΑΣΕΓΕΣ… αυτοεξουσιοδοτήθηκαν να μεταφέρουν τα αιτήματα του μπλόκου μέσω της συνάντησης. Τελικά ο υπουργός δεν τους δέχτηκε καν! Τα δύο μέλη λοιπόν της Συντονιστικής μας ενημέρωσαν ότι ο κ. Χατζηγάκης είχε βάλει σαν όρο να λυθεί το μπλόκο ώστε να κλειστεί ραντεβού. Οι προτάσεις τους ήταν ή να κάνουμε πορεία προς την Αθήνα και συγκέντρωση στο ΥΠΑΑΤ ή να λύσουμε το μπλόκο και να κλείσουμε ραντεβού με τον υπουργό. Την απόφαση, τόνισαν, θα την πάρουμε όλοι μαζί. Ο κόσμος στην αρχή πάγωσε. Στη συνέχεια όλο και περισσότεροι έπαιρναν το λόγο, μιλώντας για προδοσία και ξεπούλημα. “Δεν γίνεται να κλείσουμε πρώτοι το μπλόκο. Αυτό θα δημιουργήσει άσχημο κλίμα για τα άλλα μπλόκα σε όλη τη χώρα”. “Σηκωθείτε φύγετε, δεν σας αναγνωρίζουμε. Θα φτιάξουμε δικιά μας συντονιστική”. “Μας δουλεύετε; Μας λέτε να πάμε σπίτια μας;”. “Εσείς είστε υπεύθυνοι που δεν έχουμε κόσμο. Κάνατε συνελεύσεις συνεταιρισμών; Τρέξατε στα χωριά; Από τις ειδήσεις το μάθαμε…”. Κάποιοι έγραψαν μια καταγγελία η οποία αργότερα υιοθετήθηκε από τους εναπομείναντες αγρότες. Έτσι γεννήθηκε και η τρίτη άποψη της διατήρησης του μπλόκου, της παύσης της συντονιστικής των ΕΑΣ και της λειτουργίας με δημοκρατικές διαδικασίες. Η ψηφοφορία έβγαλε νικήτρια την τρίτη πρόταση. Την όλη προσπάθεια στήριξαν πολλοί νέοι αγρότες. Λίγα λεπτά αργότερα οι εκπρόσωποι της Συντονιστικής επιστρέφουν και μας ενημερώνουν πως απόφασή τους είναι να ανοίξει το μπλόκο και όποιος επιλέξει να μείνει θα έχει την ευθύνη…
Όσο κι αν υπήρχε διάθεση για συνέχιση του μπλόκου, οι δυνάμεις ήταν περιορισμένες. Το μπλόκο άνοιξε τελικά στις 22:00. Το “πανηγυράκι” που ήθελαν να στήσουν οι διοργανωτές δεν στήθηκε. Την πρώτη μέρα ήθελαν κάτι συμβολικό για να παρουσιαστούν σαν εκπρόσωποι των πελοποννήσιων αγροτών και να κερδίσουν μια θέση στο τραπέζι του διαλόγου με το υπουργείο, αλλά η μεγάλη συμμετοχή και η αγωνιστικότητα του κόσμου τους ανάγκασε το συμβολικό κλείσιμο να γίνει μπλόκο της εθνικής οδού. Τη δεύτερη μέρα πίστευαν πως με τον εκβιασμό θα μπορούσαν εύκολα να σπάσουν το μπλόκο. Ούτε και σ’ αυτό πέτυχαν. Παντού διαδόθηκε ότι οι αγρότες μίλησαν για προδοσία. Η διάθεση αγώνα των αγροτών συγκρούστηκε με τους συμβιβασμούς των θεσμικών εκπροσώπων. Αυτό που έλειπε ήταν η οργάνωση και η προετοιμασία.
Αντιφάσεις και συκοφαντία από το Συντονιστικό των ΕΑΣ
-
Τρίτη 15:00: Από τα μέλη της Συντονιστικής ακούγεται: “Όλοι μαζί θα αποφασίσουμε τι θα γίνει”.
-
Τρίτη 16:00: Αφού οι αγρότες υπερψήφισαν την πρόταση για συνέχιση του αγώνα, τα μέλη της Συντονιστικής ενημερώνουν τον κόσμο ότι: “Απόφαση της Συντονιστικής είναι στις 17:30 να ανοίξει ο δρόμος και στις 18:00 θα γίνει συνάντηση με τον κ. Χατζηγάκη”.
-
Δελτία των 20:00: Ο κ. Πεβερέτος (πρώην στέλεχος του ΣΥΝ, νυν υποστηρικτής του ΠΑΣΟΚ), ο οποίος συμμετείχε στη Συντονιστική σαν εκπρόσωπος του ΣΕΚ (Σύλλογος Ελλήνων Κτηνοτρόφων), δηλώνει στα κανάλια ότι αυτοί που έχουν μείνει στο μπλόκο δεν είναι αγρότες!
-
Ο ίδιος (κ. Πεβερέτος) σε τηλεοπτικό κανάλι της Αργολίδας, μια μέρα αργότερα, δηλώνει ότι “Ο δρόμος άνοιξε σαν ένδειξη καλής θελήσεως προς τον κ. Χατζηγάκη και δεν ήταν όρος από τον υπουργό ώστε να γίνει συνάντηση”.
Τι έλεγαν οι αγρότες στον Ισθμό
Γιάννης από Λακωνία, το μεσημέρι της πρώτης μέρας: “Είναι στημένο. Θα το διαλύσουν.”
Δημήτρης: “Βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Δεν μπορούν να φύγουν έτσι εύκολα”.
Παύλος, νέος αγρότης το απόγευμα της Τρίτης: “Εγώ δεν φεύγω από δω. Ας φέρουν τα ΜΑΤ!”
Νίκος, 27 χρονών, αγρότης από την Κορινθία, την Τρίτη το μεσημέρι: “Σηκωθείτε φύγετε! Αρκετά σας ανεχτήκαμε. Από δω και πέρα δεν υπάρχει Συντονιστική. Τις αποφάσεις τις παίρνουμε όλοι μαζί”.
Δημήτρης, νέος αγρότης: “Τι μας λέτε δεν υπάρχει κόσμος; Τι κάνατε; Από τις τηλεοράσεις το μάθαμε όλοι. Τα συμβούλια των συνεταιρισμών της Πελοποννήσου να είχατε φέρει θα ήμασταν εδώ πάνω από 2.000 άτομα”.
Η γνωστή στάση από το ΚΚΕ
Το ΚΚΕ απείχε από την κινητοποίηση στον Ισθμό. Μόνο την Τρίτη το απόγευμα ήρθε αντιπροσωπεία του και μας κάλεσε σε ένα μπλόκο που θα έστηναν την επόμενη μέρα στο κόμβο Στέρνας (εθνική οδός Κορίνθου-Τριπόλεως). Η απάντηση ήταν προφανής: “Γιατί δεν έρχεστε εδώ; Υπάρχει ήδη μπλόκο, είναι στο κεντρικότερο σημείο (αποκλεισμός Πελοποννήσου) και οι γαλαζοπράσινοι αγροτοπατέρες έχουν πεταχτεί έξω…”. Επέμειναν να μας καλούν στο μπλόκο της Στέρνας. Τελικά την επόμενη ημέρα το μπλόκο δεν στήθηκε, επειδή δεν είχαν αρκετές δυνάμεις…